DENKEN EN BESTEMMEN

Harold W. Percival

HOOFDSTUK IV

WERKING VAN DE WET VAN GEDACHTE

sectie 6

Plichten van een mens. Verantwoordelijkheid. Geweten. Zonde.

De mens heeft plichten naar nature, naar zijn adem-vorm, naar zijn Triune Self, naar de Intelligentie van wie de Triune Self ontvangt zijn Lichten naar de Supreme Intelligence.

De plichten naar nature zijn nature in het menselijk lichaam en om nature buiten. Terwijl nature-materie is in het menselijk lichaam is het dader's plicht om het te verbeteren zodat de nature-materie wordt bewust in hogere graden. In de meeste van deze verbetering, zoals dat door de voortgang van de natuureenheden in het lichaam, de dader in de mens is onbewust, maar voelt een plicht om het lichaam heel, gezond en schoon te houden; dit omvat de plicht om te zorgen voor de vier wezens die de vier zintuigen zijn. Naar buiten nature de mens heeft de plichten om het te aanbidden volgens de religie waarin hij geboren is of waar hij voor kiest, en om daar trouw aan te zijn religie terwijl hij erin gelooft; om te aanbidden, hulde te brengen aan en om a te voeden nature god of de nature goden, zolang de mens gelooft dat hij of zij de bron van zijn wezen is. Dit is voornamelijk het geval terwijl de dader is in de fase van de run van mens. Wanneer de mens nadert, heeft hij de plicht te zien en te begrijpen nature in zijn eigen lichaam.

De plicht van de mens aan de zijne adem-vorm begint wanneer hij dat ontdekt nature en nature goden zijn niet de bron van zijn wezen. De plicht is om de zijne te herstellen adem-vorm aan de Rijk van permanentie zodat het zijn plaats zal innemen in de Eeuwige Orde van Progressie wanneer het zijne is Triune Self wordt een intelligentie.

De plichten van de dader in een mens tot zijn Triune Self zijn om te leren wat de drie delen van de Triune Self zijn, zoals dader, denker en kenner, en wat hun eigen is relatie is, en niet om zich in te laten verliezen nature. De dader moet leren nature en functies van zichzelf als gevoel-Enverlangen, van de denker as juistheid-Enreden, en van zijn kenner as Ik-heid-Enselfness. gevoel moet gevoelig worden gehouden, zodat het nauwkeurig indrukken van kan ontvangen nature en van de andere delen van de Triune Self. begeerte moet worden tegengehouden om niet tegen te streven juistheid-Enreden. Dus juistheid moet worden beveiligd tegen de druk van verlangen. Juistheid het respect ontvangen dat het verdient om de standaard van wat juist is te tonen, en reden zou de eerbied moeten ontvangen omdat het de gids is van de dader in de mens die moet leren communiceren juistheid-Enreden. De mens moet de Ik-heid zijn kenner als zijn onveranderlijke identiteitEn selfness zijn kenner als zijn Zelfkennis en als zijn brenger en dispenser van Licht van de Intelligentie. Het is plicht of dader-in-het-lichaam om zichzelf te onderscheiden als dat wat niet het lichaam is met een naam, maar als verlangen-Engevoel in het lichaam, en om elkaar aan te passen naar een uiteindelijke evenwichtige vereniging.

De plichten van de dader in de mens aan de Intelligentie zijn om het te herkennen als zijn Bewust Licht, zo verschillend van nature, als de bron van de Licht dat is in de Triune Self. De mens moet de Licht en verlies het niet in nature. One zou moeten proberen te worden bewust van de Licht en te zijn bewust van de Intelligentie door de Licht van de Intelligentie. De plicht van de mens aan de Supreme Intelligence moet worden bewust ervan via de Licht van de Intelligentie dat geeft zijn Licht aan de Triune Self. Wanneer deze plichten worden begrepen, ze zullen net zo natuurlijk worden gedaan als het lichaam plichten van eten en drinken en baden en ademen en slapen, en net zo graag als iemand communiceert met degenen die hij respecteert en liefheeft.

Verantwoordelijkheid is nauw verbonden met plicht. Een man zijn plicht, het decreet van de wet van denken, wordt gemeten door zijn verantwoordelijkheid en dit is gebaseerd op zijn standaard van rechts, zijn waardering voor rechts en verkeerddat wil zeggen op de hoeveelheid kennis van wat moreel is rechts or verkeerd die hij heeft verworven via de dader-in het lichaam. Een man is verantwoordelijk voor de mate van zijn kennis in een gegeven situatie en van zijn vermogen om de plichten van die situatie. De wet van denken centreert zich op de dader van de Triune Self. Daaronder wet wordt gemaakt door de mens of daardoor wet hij wordt erin geworpen nature en gevangengezet als een "verloren" dader deel.

Wat de mens is geworden bewust van moreel gezien rechts or verkeerd, vindt zijn uitdrukking als geweten dat is de kennis van de mens over zijn vertrek van wat hij weet rechts voor hem, dat wil zeggen, zijn plicht. In ieder geval zijn plicht doen of niet doen, lijden of niet lijden, wordt hem door de zijne getoond geweten. Als hij erover denkt om te doen wat hij weet dat positief is verkeerd, Zijn geweten zal hem zeggen: "Niet doen." Als hij binnen is twijfelen over de juistheid van zijn doen of niet doen, lijden of niet lijden, geweten zal hem adviseren terwijl hij doorgaat het denken.

Geweten zal nooit de weg wijzen, noch zal het een verklaring geven, maar het zal zo vaak als nodig is zeggen: "Niet doen" of "Nee" om hem de weg te laten vinden. Hij moet zelf de weg vinden door het doolhof van leven. Geweten zal hem beschermen tegen gaan verkeerd door hem te vertellen wanneer hij dat gaat doen. Dat is genoeg. Zijn geweten maakt hem verantwoordelijk. Zijn geweten zal spreken, of hij nu luistert of niet. Hij moet naar de stem luisteren als hij dat wil weten. De stem van geweten wordt de evenwichtsfactor in gedachten die zijn bedacht of vermaakt en uitgegeven ondanks de waarschuwing.

Ideëen waartegen geweten waarschuwt niet maken nee lot. In hen de evenwichtsfactorDit is geweten, wordt onmiddellijk tevredengesteld door het uitbrengen van de gedachte. Het eindigt wanneer het ontwerp naar buiten is gebracht. Met de bedoeling je te overtreden plicht, geweten en verantwoordelijkheidIs zonde en zal naar buiten worden gebracht in een zondige handeling of nalatigheid. Zonde is ontstaan in onwetendheiddat wil zeggen dat de daad van een mens een zonde is, niet omdat hij niet beter weet, maar omdat hij doet wat hij weet te zijn verkeerd. Handelingen zijn gedaan zonder te weten dat ze dat zijn verkeerd, zijn niet zonden, hoewel schadelijke resultaten kunnen volgen, zoals wanneer de een per ongeluk een ander vergiftigt, of onbedoeld veroorzaakt dat hij onder een trein valt. Als deze handelingen worden uitgevoerd met de bedoeling het resultaat te produceren, dan zijn ze dat ook zonden; zo niet, dan zijn ze klaar in onwetendheid. Het verschil onder de wet dat vereist dat aanpassing plaatsvindt, ligt in het feit dat in het tweede geval geweten waarschuwt niet en nee plicht is geschonden; maar in de eerste, verantwoordelijkheid hecht. De onwetendheid waarvan zonden oorsprong is anders dan wat onwetende actie veroorzaakt. De onwetendheid waaruit de zonde voortkomt, is voornamelijk te koppig vooroordelen en iemands weigering om zijn eigen fouten te zien.

Een man mag zonde op verschillende manieren. Hij zonden eerste in het denkenen dan de gedachte wordt naar buiten gebracht als een fysieke zonde. Er zijn zonden tegen lichamen en tegen doeners, die van hemzelf of die van anderen. Verder zijn er zonden tegen buiten nature en tegen de zijne Intelligentie en Supreme Intelligence.

Sins tegen het eigen lichaam zijn alle handelingen of nalatigheden waardoor zijn welzijn en nut worden verstoord; als, seksueel zonden, te veel eten of ongezond eten eten, dronkenschap, onreinheid, niet voor je ogen, tanden of enig onderdeel zorgen, niet proberen te genezen ziekte als het eenmaal is opgemerkt, veroorzaakt het een lichamelijk letsel en moord op het eigen lichaam.

Sommige zonden, zoals verwonding en moord, kan ook rechtstreeks op het lichaam van een ander worden aangebracht. Maar nog veel meer zonden, die een serieuze discipline en vergelding vereisen, worden indirect opgelegd aan de lichamen van anderen. Zo'n zonden zijn de productie of verkoop van vervalste voedingsmiddelen en dranken en van verdovende middelen, zonden van onverschilligheid of afpersingen die armoede, overbevolking veroorzaken, ziekte en onfatsoenlijkheid in ellendige woningen, zonden van werkgevers die geen veilige en sanitaire plaatsen bieden werk, en die onvoldoende loon betalen. Deze zondenkan ook verschuldigd zijn aan diegenen die niet direct geïnteresseerd zijn als werkgevers maar hun agenten zijn, en aan personen in een openbaar ambt, door wiens medeweten dergelijke voorwaarden worden toegestaan. Revolutionairen die vissen in onrustige wateren horen hier ook thuis. Op dezelfde manier zijn de mensen in het algemeen verantwoordelijk als ze hiervan op de hoogte zijn feiten en doe niet wat ze kunnen om de omstandigheden te verhelpen zonden tegen het lichaam zijn begaan. Op deze manier kunnen zowel een gemeenschap als haar partijpolitici zich engageren zonden, zoals door misbruik van veroordeelden toe te staan of door rivieren en meren te laten vervuilen door rioolwater of door niet aan te dringen op wetten om sanitair voedsel, woningen en reizen te dwingen.

Het fysieke lichaam is het huis van de dader en zou de tempel van de Triune Self; in een fysiek lichaam zijn de vier gestold geeft je de mogelijkheid en de wezens erin. Materie en wezens reizen in het lichaam en worden daar beïnvloed door de omstandigheden waarin het bestaat en worden dan getransformeerd, getransmuteerd, etherisch gemaakt en gaan terug naar de koninkrijken van het fysieke nature. In een menselijk lichaam zijn de vier grote bollen samen en daar kunnen ze worden aangetast. In een menselijk fysiek lichaam kunnen het Grote Universum en al zijn vele wezens worden samengebracht en gefocust. Daarom door zonden tegen een menselijk lichaam, het een of het ander, nature wordt directer beïnvloed dan door enig ander zonden van man.

Sins tegen Triune Self geven de vrije hand aan de een verlangens en eetlust, ongeacht wat men voelt of weet te zijn verkeerd. De verlangens kan zijn voor lichamelijk genot, als te veel eten of luiheid, of voor psychisch genot, als sensualiteit of plezier in het algemeen, of het kan zijn voor mentaal plezier als ambitie, arrogantie en egoïsme in het algemeen.

Er zijn zonden tegen denker. Ze zijn de ontkenning van het bestaan van de Licht van de Intelligentie, het opzettelijk afsluiten van de Licht zodat men in de gewenste duisternis kan blijven. Dan zijn er de zonden tegen dader van een andere. Dit zijn de aanmoediging of verleiding of dwang van hem tot handelingen of aflaten die dat wel zijn zonden tegen zijn Triune Self. Sins tegen denker van een ander houden hem in duisternis en sluiten de Licht zijn Intelligentie voor hem, hem ervan weerhouden kennis te zoeken en hem in het algemeen te verleiden of te dwingen om te doen of te lijden zonden tegen zijn eigen denker, zoals door het stimuleren van infantiel geloof, liegen, meineed en anderszins handelen tegen de zijne geweten.

One pleegt een zonde tegen zijn Intelligentie door het bestaan ervan te ontkennen Intelligentie. Het opzettelijk afsluiten van de Licht van de Intelligentie kan in de formulier van onverdraagzaamheid, als de weigering om na te denken over of onderzoek te doen naar religieuze problemen, of als het vasthouden aan een voorouderlijk credo als men het ontgroeid is, of vanwege mentale luiheid. Net zo geweten is de kennis in de dader van zijn overwogen afwijking van wat zijn standaard is rechts, de onderdrukking van geweten is een misdaad tegen de Intelligentie. Het liggen, wat de opzettelijke verklaring is van een leugenen meineed, wat een soortgelijke verklaring is na een plechtige aanroeping van de godheid, zijn misdaden tegen de Intelligentie omdat ze haar negeren Licht. Hoewel een leugenaar is vaak duidelijk denkeren toch vervaagt hij de zijne het denken en dimt de Licht dat is in zijn sfeer, want alleen in de mate waarin men een leugen waar ziet, kan men het meest succesvol liegen en anderen beïnvloeden. Hoewel bekend is dat een leugen een leugen is, vertroebelt het niettemin de mentale kijk van hem die het uitspreekt.

Sins tegen nature kan zijn zonden tegen nature or zonden tegen nature goden. De zonden tegen nature begaan door te zondigen tegen het eigen lichaam of het lichaam van een ander. De materie circuleert door menselijke fysieke lichamen wordt beïnvloed, verbeterd of aangetast, terwijl onder invloed van de Licht dat is met de porties doeners ze bewonen.

Het is een zonde tegen Supreme Intelligence te ontkennen dat er is wet en orde in het heelal. Als men niet voldoende verlicht is om in de Supreme Intelligence, dat is nee zonde; maar iedereen heeft genoeg kennis om in een soort van a te geloven God or een intelligentie. Wat dan ook God een man aanbidt als de auteur van zijn wezen en intelligentie-daardoor formulier hij aanbidt de Supreme Intelligence, de hoogste bron van hem geweten, plicht en verantwoordelijkheid.

Sins, hier in deze klassen geplaatst, zijn een verstoring van de orde en een aanpassing volgt automatisch. De aanpassing vindt zijn oorsprong in de man, en voorziet meteen in de gedachte zelf de evenwichtsfactor, en veroorzaakt exterieurisaties in gebeurtenissen op het fysieke vlak totdat er een balans is gevonden naar tevredenheid van geweten. Deze tevredenheid is tegelijkertijd niet de tijd of voldoende voor universele aanpassing en de neiging om de orde in het Grote Universum te handhaven.

Ware bekering is de erkenning van gedaan te hebben verkeerd, gekoppeld aan de wil om te compenseren door te doen of te lijden om je aan te passen en te doen plicht. Vergeving van zonde kan alleen van iemand worden verkregen geweten en pas bij de voltooiing van de vergoeding, dat is overeenstemming, die onvermijdelijk in alle vier moet zijn gemaakt sferen. Redding is vrij van de gevolgen van voortdurende exterieurisaties stroomt uit alle zondige gedachten. Het kan alleen het resultaat zijn van aanpassing. Dit is de betekenis van de leer van bekering, vergeving van zonden En redding.