The Word Foundation
Deel deze pagina



HET

WOORD

oktober 1909


Copyright 1909 door HW PERCIVAL

MOMENTEN MET VRIENDEN

Op welke wezenlijke punten verschilt de astrale wereld van het spirituele? Deze termen worden vaak door elkaar gebruikt in boeken en tijdschriften over deze onderwerpen, en dit gebruik is geneigd om de geest van de lezer te verwarren.

"Astrale wereld" en "spirituele wereld" zijn geen synoniemen. Ze kunnen niet zo worden gebruikt door iemand die bekend is met het onderwerp. De astrale wereld is in wezen een wereld van reflecties. Hierin worden de fysieke wereld en alle handelingen in het fysieke weerspiegeld, en in het astrale worden ook de gedachten van de mentale wereld weerspiegeld, en, via de mentale wereld, de ideeën van de spirituele wereld. De spirituele wereld is het rijk waarin alle dingen bekend staan ​​zoals ze zijn, er kan geen misleiding worden uitgeoefend op die wezens die er bewust in leven. De spirituele wereld is het rijk waarin iemand wanneer hij binnenkomt geen verwarring vindt, maar weet en bekend is. De onderscheidende kenmerken van de twee werelden zijn verlangen en kennis. Verlangen is de heersende kracht in de astrale wereld. Kennis is het heersende principe in de spirituele wereld. Wezens bewonen de astrale wereld zoals dieren de fysieke wereld bewonen. Ze worden bewogen en geleid door verlangen. Andere wezens bewonen de spirituele wereld en ze worden bewogen door kennis. Hoewel iemand verward en onzeker is over een ding, hoeft hij niet te overwegen dat hij 'spiritueel ingesteld' is, hoewel het zeer waarschijnlijk is dat hij psychisch kan zijn. Iemand die misschien de spirituele wereld van kennis betreedt, is er niet onzeker over. Hij wil niet alleen zijn, noch raden, of geloven, of denken dat hij het weet. Als hij de spirituele wereld kent, is het kennis bij hem en geen giswerk. Het verschil tussen de astrale wereld en de spirituele wereld is het verschil tussen verlangen en kennis.

 

Is elk orgaan van het lichaam een ​​intelligente entiteit of doet het zijn werk automatisch?

Geen enkel orgaan in het lichaam is intelligent, hoewel elk orgaan bewust is. Elke organische structuur in de wereld moet bewust zijn als deze enige functionele activiteit heeft. Als het zich niet bewust was van zijn functie, zou het het niet kunnen uitvoeren. Maar een orgaan is niet intelligent als met intelligentie een entiteit met geest wordt bedoeld. Met intelligentie bedoelen we een wezen dat misschien hoger is, maar niet lager dan de toestand van de mens. De organen van het lichaam zijn niet intelligent, maar ze werken onder een leidende intelligentie. Elk orgaan in het lichaam wordt bestuurd door een entiteit die zich bewust is van de specifieke functie van het orgaan. Door deze bewuste functie zorgt het orgaan ervoor dat de cellen en moleculen en atomen waaruit het bestaat, bijdragen aan de functie van het orgaan. Elk atoom dat de samenstelling van een molecule binnengaat, wordt geregeerd door de bewuste entiteit van de molecule. Elk molecuul dat de samenstelling van een cel binnengaat, wordt bestuurd door de dominante invloed van de cel. Elke cel waaruit de structuur van een orgaan bestaat, wordt bestuurd door de organische bewuste entiteit van het orgaan, en elk orgaan als onderdeel van de lichamelijke organisatie wordt bestuurd door een bewust coördinerend vormend principe dat de organisatie van het lichaam als geheel regelt. Atoom, molecuul, cel, orgaan zijn elk bewust in hun specifieke werkgebied. Maar geen van deze kan worden gezegd intelligent te zijn, hoewel ze hun werk in hun verschillende werkterreinen met mechanische nauwkeurigheid uitvoeren.

 

Als elk orgaan of een deel van het fysieke lichaam in de geest wordt weergegeven, waarom verliest een gestoorde persoon dan niet het gebruik van zijn lichaam wanneer hij het gebruik van zijn geest verliest?

De geest heeft zeven functies, maar het lichaam heeft een groter aantal organen. Daarom kan niet elk orgaan een bepaalde functie van de geest vertegenwoordigen of worden vertegenwoordigd. De organen van het lichaam kunnen in vele klassen worden verdeeld. De eerste verdeling zou kunnen worden gemaakt door de organen te onderscheiden die als hun eerste taak de zorg en het behoud van het lichaam hebben. Onder deze komen eerst de organen die zich bezighouden met de spijsvertering en assimilatie. Deze organen, zoals de maag, lever, nieren en milt bevinden zich in de buik van het lichaam. De volgende zijn die in de borstholte, het hart en de longen, die te maken hebben met de oxygenatie en zuivering van het bloed. Deze organen handelen onvrijwillig en zonder controle van de geest. Onder de organen die met de geest zijn verbonden, bevinden zich voornamelijk het hypofyse-lichaam en de pijnappelklier en bepaalde andere inwendige organen van de hersenen. Iemand die het gebruik van zijn verstand is kwijtgeraakt, zal bij onderzoek enkele van deze organen blijken te hebben aangetast. Krankzinnigheid kan te wijten zijn aan een of meerdere oorzaken. Soms is de directe oorzaak alleen fysiek, of het kan te wijten zijn aan een psychisch abnormale toestand, of krankzinnigheid kan te wijten zijn aan het feit dat de geest volledig is vertrokken en van een persoon is vertrokken. Krankzinnigheid kan worden veroorzaakt door een lichamelijke oorzaak, zoals een ziekte van een van de interne organen van de hersenen, of door een abnormale toestand of verlies van de schildklier. Als een van de organen die verbonden zijn met de geest, of waardoor de geest het fysieke lichaam bedient, verloren is gegaan of hun actie is verstoord, dan kan de geest niet rechtstreeks op en door het fysieke lichaam werken, hoewel het ermee kan zijn verbonden . De geest is dan als een fietser wiens machine zijn pedalen heeft verloren, en hoewel hij erop kan, kan hij het niet laten. Of de geest kan worden vergeleken met een ruiter vastgebonden aan zijn paard, maar wiens armen en benen zijn vastgebonden en zijn mond gekneveld zodat hij het dier niet kan leiden. Als gevolg van enige affectie of verlies van een orgaan van het lichaam waardoor de geest het lichaam bedient of bestuurt, kan de geest in contact staan ​​met het lichaam, maar niet in staat zijn het te leiden.

Een vriend [HW Percival]