The Word Foundation
Deel deze pagina



HET

WOORD

November 1912


Copyright 1912 door HW PERCIVAL

MOMENTEN MET VRIENDEN

Hoe leven de winterslapende dieren zonder voedsel en schijnbaar zonder lucht tijdens hun lange perioden van winterslaap?

Geen enkel dierlijk organisme kan zonder voedsel leven. De behoefte en functies van het organisme bepalen het soort voedsel dat nodig is. Overwinterende dieren leven niet zonder voedsel, of meestal zonder lucht, hoewel het voor hen niet nodig is om voedsel in hun spijsverteringsorganen te nemen om in leven te blijven gedurende de periode van hun winterslaap. Overwinterende dieren met longen ademen meestal, maar hun ademhaling is niet meer dan voldoende om hun lichaam in contact te houden met hun levensstromen die zo laag zijn dat de dieren helemaal niet lijken te ademen.

Soorten dieren en hun gewoonten zijn gerangschikt volgens bepaalde economische natuurwetten voor het behoud van natuurwezens. Voedsel is noodzakelijk voor het behoud van elke lichamelijke structuur en de beschaving van de mens heeft het noodzakelijk gemaakt dat voor hem de intervallen waarin voedsel wordt ingenomen van korte duur moeten zijn. De mens die gewend is aan zijn drie of meer maaltijden per dag begrijpt niet of waardeert het niet dat dieren dagen of weken zonder voedsel kunnen gaan, en dat sommigen de winter door kunnen leven zonder te eten. Dieren in hun wilde staat hebben naar verhouding minder voedsel nodig dan de mens. Het voedsel dat door natuurlijke dieren wordt gegeten, is om in hun behoeften te voorzien en zo moet de voedselman die hij eet ook in zijn lichamelijke behoeften voorzien.

Maar het voedsel van de mens moet ook de energie leveren die nodig is voor de activiteit van zijn hersenen en zijn behoeften. Volgens de economie van de natuur zou het voedsel dat de mens eet zijn opslag van energie vergroten en zijn macht vergroten. Meestal laat hij zijn energie wegvloeien in buitensporige genoegens. Wat het dier meer dan genoeg eet om in zijn huidige behoeften te voorzien, wordt in zijn lichaam opgeslagen als zoveel overtollige energie en trekt het aan wanneer de voedselvoorziening niet voldoende is voor zijn behoeften.

Naarmate de winter nadert, nemen de overwinterende dieren in vet toe en zijn ze klaar om aan hun winterslaap te beginnen. De koude snijdt hun voedselvoorraad af, bevriest de grond en drijft hen in hun holen. Vervolgens wikkelen of vouwen ze zichzelf in de positie die hun warmte het beste bewaart en beschermt tegen kou. Ademen vertraagt, het aantal en de lengte van de ademhalingen worden gereguleerd naar de hoeveelheid brandstof die nodig is om de levensvlam actief te houden. Het gebruikte voedsel is nu niet voor spieractiviteiten, maar om het organisme te voorzien van de energie die nodig is om het intact te houden, door zijn lange periode van rust en slaap. Dit voedsel of deze brandstof is de overtollige energie die het in zijn lichaam heeft opgeslagen in de vorm van vet en dat tijdens zijn winterslaap wordt aangetrokken volgens de behoeften van het lichaam.

Terwijl de aarde naar de zon neigt, slaan de stralen van de zon, in plaats van van het aardoppervlak te kijken zoals in de winter, nu directer de aarde in, verhogen de magnetische stromen en beginnen het sap en de stroom van het leven in bomen. De invloed van de zon wekt ook de winterslaapdieren uit hun slaap, elk volgens zijn aard, en terwijl zijn voedselvoorraad door de zon wordt klaargemaakt.

Circulatie van het bloed maakt ademhaling noodzakelijk vanwege de zuurstof die het bloed nodig heeft en die het door de longen krijgt. Verhoogde ademhaling veroorzaakt verhoogde circulatie. De circulatie is zo actief als de ademhaling snel en diep is. Lichaamsactiviteit maakt het bloed actief en de actieve circulatie verhoogt het aantal ademhalingen, die allemaal de energie verbruiken die door voedsel wordt geleverd. Inactiviteit van het dier vermindert zijn circulatie. In het overwinterende dier vertraagt ​​de bloedsomloop tot het minimum en is zijn ademhaling nauwelijks of helemaal niet waarneembaar. Maar er zijn dieren bij wie de circulatie en ademhaling stoppen en waarin de functies van de organen zijn opgeschort.

 

Kan een dier met longen leven zonder adem te halen? Zo ja, hoe leeft het?

Sommige dieren met longen leven zonder te ademen. Zulke dieren blijven in leven door de functies van de organen die een voedselvoorziening vereisen op te schorten en door het animerende principe binnen in contact te houden met het levensprincipe van de natuur, de onzichtbare en ontastbare oceaan van het leven, door het magnetische coördinerende vormende principe van zijn fysieke lichaam. Zelden of nooit gaat een jaar voorbij dat de kranten geen enkele feiten geven die verband houden met de ontdekking van een dier dat een immense periode heeft geleefd zonder de mogelijkheid van ademhaling. Vaak is de schrijver van het artikel iemand die voor het eerst heeft gehoord van een feit zoals dat waarover hij schrijft, en hij zal het waarschijnlijk beschrijven als het eerste geval in zijn soort dat is vastgelegd. In feite zijn er talloze goed geverifieerde gevallen geregistreerd in gerenommeerde wetenschappelijke tijdschriften. Niet veel maanden geleden gaf een van de ochtendkranten een verslag van zo'n opmerkelijke ontdekking. Een groep ontdekkingsreizigers was op zoek naar bepaalde exemplaren in het belang van de wetenschap. Ze hadden de gelegenheid om een ​​stuk rots door te snijden. In een van hun sneden opende het massieve gesteente en onthulde een pad die in die massieve massa was ingebed. Onmiddellijk werd de pad het belangrijkste object van belang. Terwijl hij ernaar keek terwijl het plat in zijn kleine stenen kamer lag waar het eeuwenlang was begraven, prikte een van de partijen erop om te zien of het versteend was, en de pad verraste hen allemaal door uit zijn graf te springen. Het lid dat zijn ontdekking meldde, zei dat hij van dergelijke gevallen had gehoord en gelezen, maar had altijd aan hun mogelijkheid getwijfeld totdat hij het fenomeen had gezien. Ten tijde van het rapport was de pad gezond en wel. Bij een andere gelegenheid werd door personen met een reputatie gemeld dat tijdens het doorsnijden van bepaalde rotslagen in de zijkant van een oude waterloop, terwijl de rots een uit elkaar gerolde hagedis scheidde en werd gevangen toen het lui weg begon te kruipen.

Dieren die levend worden gevonden vastgemaakt tussen richels van rotsen, of begraven in massief gesteente, of die in bomen zijn gegroeid of in de grond zijn begraven, zijn dieren die overwinteren, maar die ook alle organische functies kunnen onderbreken door de luchttoevoer af te sluiten en verbrak tegelijkertijd de fysieke verbinding met bepaalde zenuwcentra en bracht ze in etherisch contact. Dit wordt gedaan door de tong terug in de keel te rollen en de luchtpassage met de tong te vullen. De zo teruggerolde tong drukt in het strottenhoofd en stopt de luchtpijp of luchtpijp aan het bovenste uiteinde. De tong dient dus twee doelen. Het sluit de luchtpijp af, en voorkomt zo de doorgang van lucht in de longen, en, zo geplaatst, maakt het een batterij waardoor de levensstroom in het lichaam stroomt zolang het circuit gesloten blijft. Wanneer de luchttoevoer wordt afgesloten van de longen, kan het bloed niet worden belucht; oxygenatie van het bloed houdt op; zonder bloedtoevoer kunnen de organen hun functies niet vervullen. Gewoonlijk volgt onder deze omstandigheden de dood, omdat de stroom van de adem is verbroken, terwijl de adem moet blijven slingeren om de fysieke machinerie van het leven in stand te houden. Maar als wanneer de luchttoevoer van de longen wordt afgesneden een subtielere verbinding is dan de ademhaling tussen het fysieke lichaam en de levensoceaan, kan het fysieke lichaam in leven worden gehouden zolang de verbinding met het leven wordt gemaakt en het lichaam blijft stil.

Zolang de tong in de beschreven positie wordt gehouden, zal het dier leven; maar het kan niet bewegen, omdat luchtademhaling noodzakelijk is voor fysieke activiteit, en het kan niet ademen terwijl zijn tong zijn luchtpassage stopt. Wanneer de tong wordt verwijderd, wordt de verbinding met de subtiele levensstroom verbroken, maar de fysieke levensstroom begint met de ademhaling.

Afgezien van het feit dat padden en hagedissen levend in massieve steen zijn gevonden, is er veel gespeculeerd over hoe ze, ongedeerd, daar zijn geraakt. Over hoe een pad of een hagedis in steen had kunnen worden begraven, kan het volgende twee van de verschillende mogelijke manieren suggereren.

Wanneer een wezen wordt gevonden in steen van waterige formatie door een rivieroever, is het mogelijk dat tijdens een periode van fysieke inactiviteit het water opsteeg en het bedekte en dat er afzettingen van het water waren die zich rond het lichaam van het wezen afzetten en zo heeft het gevangengezet. Wanneer een dier wordt gevonden in steen van stollingsoorsprong, is het mogelijk dat het in zijn fysiek rustige staat in de weg stond en werd bedekt door een koelstroom van gesmolten gesteente dat uit een vulkaan stroomt. Er zou bezwaar kunnen worden gemaakt dat geen pad of hagedis lang genoeg in het water zou blijven en afzettingen zou ophopen om zich op te hopen in een massa steen eromheen, noch zouden ze de hitte en het gewicht van gesmolten gesteente kunnen weerstaan. Deze bezwaren zullen veel van hun belang verliezen aan iemand die de gewoonten van padden en hagedissen in de gaten heeft gehouden, wanneer hij zich herinnert aan de intense hitte waarvan zij lijken te genieten, en wanneer wordt begrepen dat terwijl fysiek sluimerend en in contact met de subtielere stroming van het leven, ze zijn ongevoelig voor fysieke omstandigheden en sensatie.

 

Ontdekt de wetenschap enige wet waardoor de mens zonder voedsel en lucht kan leven; zo ja, hebben de mensen zo geleefd, en wat is de wet?

Volgens de moderne wetenschap bestaat er geen dergelijke wet, omdat dergelijke wet niet bekend is bij de moderne wetenschap. Dat een man lang zonder voedsel en lucht kan leven, wordt niet erkend door de officiële wetenschap. Volgens de wetenschap kan er geen enkele wet zijn die een mens toestaat te leven zonder voedsel en lucht, ondanks alle bewijzen, totdat de wetenschap de wet heeft geformuleerd en officieel heeft goedgekeurd. Niettemin hebben mannen lange tijd geleefd, zonder voedsel en afgesloten van lucht, volgens betrouwbare getuigen, en zoals beschreven in openbare registers. In India zijn er in de moderne tijd talloze archieven, en verhalen en legendes die vele eeuwen teruggaan, van yogi's die door bepaalde praktijken in staat waren om lichaamsfuncties op te schorten en voor langere tijd zonder lucht te blijven. Bijna elke hindoe heeft van zo'n optreden gehoord of er getuige van geweest. Een dergelijk account dient ter illustratie.

Om te bewijzen dat de mens buitengewone krachten kon verwerven die gewoonlijk als onmogelijk werden beschouwd, bood een bepaalde hindoe-yogi aan om enkele Engelse officieren aan te tonen dat hij een lange periode zonder voedsel of lucht kon leven. De Engelsen stelden testvoorwaarden voor, die werden aanvaard, met dien verstande dat niemand anders dan de chela's van de yogi, de discipelen, hem voorbereiden op de beproeving en daarna voor hem zorgen. Destijds benoemde een grote groep mensen zich verzameld om getuige te zijn van het wonder dat zou worden uitgevoerd. Omringd door zijn grote publiek zat de yogi in meditatie totdat zijn discipelen die hem bijwoonden een zekere verandering over hem zagen komen. Daarna plaatsten ze hem uitvoerig in een kist die bedekt was en op hun beurt in een loden kist. Het deksel van de kist werd aangebracht en hermetisch afgesloten en werd meer dan zes voet in de grond neergelaten. De aarde werd vervolgens op de kist gegooid en er werd graszaad overheen gezaaid. Soldaten waakten constant rond de plek, die ook een attractie voor bezoekers was. Maanden verstreken, het gras groeide uit tot een zware zode. In de afgesproken tijd waren alle betrokken partijen aanwezig, en het publiek was groot, omdat het nieuws van het wonder zich ver had verspreid. Het gras werd zorgvuldig met tevredenheid onderzocht. De zode werd ingesneden en verwijderd, de grond werd geopend, de loden kist omhoog gebracht, de zegels verbroken en het deksel verwijderd, en de Yogi werd zien liggen zoals hij was geplaatst. Hij werd eerbiedig verwijderd. Zijn discipelen wreef over zijn ledematen, manipuleerde zijn ogen en tempels, trok zich terug en waste zijn tong. Al snel begon de ademhaling, de polsslag, een geluid uit de keel van de Yogi, zijn ogen rolden en openden en hij ging rechtop zitten en sprak. Het enige verschil in de Yogi was dat hij meer vermagerd leek dan op het moment van begrafenis en begrafenis. Deze zaak is vastgelegd in een van de overheidsrapporten.

Degenen die beweren bekend te zijn met de praktijken die nodig zijn om in dergelijke trance-omstandigheden te komen, stellen dat yogi's zich voorbereiden door bepaalde ademhalingsoefeningen en door een bepaalde behandeling van de tong en keel. Er wordt door hen gezegd en ook vermeld in boeken over het onderwerp 'Yoga', dat door meditatie en oefeningen bij het uitademen, inademen en vasthouden van de adem, de werking van de fysieke organen kan worden opgeschort en het lichaam nog in leven kan worden gehouden . Er wordt gezegd dat het noodzakelijk is voor iemand die in een lange trance zou gaan om zijn tong terug in zijn keel te kunnen rollen. Om dit fysiek mogelijk te maken, wordt beweerd dat de verbinding tussen de onderkaak en de tong moet worden weggesneden of weggesleten. Dan zou Yogi zijn tong moeten trekken - of wat 'melk' wordt genoemd - om deze tot de vereiste lengte uit te rekken die nodig is voor de operatie. Zijn leraar laat hem zien hoe.

Of dat soort yogi's wel of niet hebben geleerd winterslaap te imiteren en de natuurlijke trance-omstandigheden van bepaalde dieren hebben vormgegeven, niettemin zijn de omstandigheden en processen vergelijkbaar, hoewel wat de yogi mist in de natuurlijke begiftiging die hij door oefening of kunstmatige middelen verkrijgt. De tong van de pad of hagedis vereist geen operatie om hem lengte te geven, noch hebben deze dieren ademhalingsoefeningen nodig om ze te verbinden met een innerlijke levensstroom. Seizoen en plaats bepalen wanneer ze in de ban raken. Wat een dier kan doen door natuurlijke begiftiging, kan de mens ook leren doen. Het verschil is dat de mens van geest moet voorzien, wat hij van nature mist.

Wil de mens in leven blijven zonder te ademen, dan moet hij verbinding maken met zijn psychische adem. Wanneer zijn psychische adem stroomt, stopt zijn fysieke adem. De psychische adem wordt soms onbedoeld veroorzaakt door een mentale houding of verstoring, of het kan worden veroorzaakt door het magnetisme of de geest van een ander, zoals in diepe magnetische of hypnotische trance. Wanneer een man uit eigen wil overgaat in een toestand waarin hij leeft zonder te ademen, doet hij dat door een dergelijke lichamelijke en ademhalingsoefening zoals beschreven of, behalve natuurlijke ademhaling, zonder enige fysieke beweging. In het eerste geval maakt hij contact met zijn psychische adem vanuit zijn fysieke lichaam hieronder. In het tweede geval relateert hij zijn psychische adem aan zijn fysieke adem vanuit zijn geest hierboven. De eerste methode is door middel van de zintuigen, de tweede is door middel van de geest. De eerste methode vereist de ontwikkeling van de innerlijke zintuigen, de tweede methode wordt bereikt wanneer men leert zijn geest intelligent te gebruiken, onafhankelijk van zijn zintuigen.

Vele soorten materie en meer dan één lichaam treden toe tot de constructie van de mens. Elk van zijn lichamen of materiekwaliteit wordt geleverd vanuit de wereld waartoe het behoort. Maar de belangrijkste levensvoorziening is via een van de lichamen die het leven op de anderen overbrengen. Wanneer de levensvoorziening door het fysieke wordt genomen, wordt het gebruikt en overgedragen aan het medium. Wanneer de hoofdvoorraad door het medium stroomt, wordt het overgebracht naar en wordt het fysieke in leven gehouden. De wet is dat de mens zijn lichaam in leven kan houden door de adem die hij kan geven.

Een vriend [HW Percival]