The Word Foundation
Deel deze pagina



HET

WOORD

November 1906


Copyright 1906 door HW PERCIVAL

MOMENTEN MET VRIENDEN

Een vriend die over helderziendheid en occulte zaken spreekt, vraagt: Is het echt mogelijk voor iemand om naar de toekomst te kijken?

Ja. Het is mogelijk. Tijd wordt gedeeld door verleden, heden en toekomst. We kijken naar het verleden, wanneer we ons iets herinneren door in gedachten te zien wat er is gebeurd. Dit zien in het verleden kan iedereen, maar niet iedereen kan in de toekomst kijken, omdat slechts weinigen de kennis van het verleden intelligent gebruiken om naar de toekomst te kijken. Als men rekening zou houden met alle factoren en peilingen van een gebeurtenis in het verleden, zou zijn kennis hem in staat stellen bepaalde toekomstige gebeurtenissen te voorspellen, want hoewel de toekomst die tijdverdeling is die in feite nog niet is gekomen, creëren de acties van het verleden toch , mode, bepalen, de toekomst beperken, en daarom, als iemand in staat is om als een spiegel kennis van het verleden te weerspiegelen, kan hij toekomstige gebeurtenissen voorspellen.

 

Is het niet mogelijk voor iemand om werkelijke voorvallen van het verleden en voorvallen te zien zoals ze in de toekomst zullen zijn, zo duidelijk en duidelijk als hij het heden ziet?

Het is mogelijk en velen hebben het gedaan. Om dit te doen, gebruikt men wat helderziendheid, helder zien of tweede zicht wordt genoemd. Om helderziend te zien, wordt een tweede set vermogens of het innerlijke zien gebruikt. Het oog kan worden gebruikt, hoewel het niet essentieel is voor helderziendheid, want dat vermogen dat door middel van het gezichtsvermogen functioneert, kan zijn werking van het oog naar een ander orgaan of lichaamsdeel overdragen. Objecten kunnen dan bijvoorbeeld worden gezien vanaf de vingertoppen of de zonnevlecht. Waar de helderziende kijkt naar wat we verre objecten noemen die zijn gepasseerd of naar gebeurtenissen die komen gaan, bevindt het deel van het lichaam waaruit dit wordt gedaan zich meestal in de schedel net boven de wenkbrauwen. Daar verschijnt, zoals op een panoramisch scherm, de scène of het object dat vaak zo duidelijk wordt gezien alsof de helderziende zich op die plek bevond. Het enige dat dan nodig is om te communiceren wat wordt gezien, is de spraakfaculteit.

 

Hoe is het mogelijk dat iemand helderziend oogt wanneer zo'n zien tegengesteld is aan al onze ervaringen?

Zulk zien ligt niet binnen de ervaring van iedereen. Het is binnen de ervaring van sommigen. Veel van degenen die de ervaring niet hebben gehad, twijfelen aan het getuigenis van degenen die het hebben gehad. Het is niet in strijd met de natuurwetten, want het is heel natuurlijk, en is mogelijk voor degenen wier linga sharira, het astrale lichaam, niet al te stevig in zijn fysieke cellen is verweven. Laten we eens kijken naar de objecten die we zien en waardoor we die objecten zien. Visie zelf is een mysterie, maar de dingen waarmee visie te maken heeft, beschouwen we niet als een mysterie. We hebben dus fysieke ogen waardoor we in de lucht kijken en daar fysieke objecten zien. Dat vinden wij heel natuurlijk, en dat is het ook. Laten we eens kijken naar de verschillende koninkrijken waarin zicht mogelijk is. Stel dat we in de aarde waren als wormen of insecten; we zouden daar het gezichtsvermogen moeten hebben, maar onze vermogens zouden zeer beperkt zijn. De organen die we als ogen kennen, zouden niet kunnen worden gebruikt om grote afstanden te zien, en het fysieke zicht zou beperkt zijn tot zeer korte ruimtes. Ga een stap verder en stel dat we vissen waren. De afstand waarover we dan in het water zouden kunnen kijken zou veel groter zijn en de ogen zouden afgestemd zijn op het registreren van de lichttrillingen die door het water komen. Als vissen moeten we echter de mogelijkheid ontkennen om op een andere manier dan door het water te zien of, in feite, dat er zoiets als lucht bestond. Als we misschien onze neus zouden uitsteken en onze ogen boven het water in de lucht zouden steken, dan zouden we niet kunnen ademen en zouden de ogen niet bruikbaar zijn omdat ze niet in hun element zijn. Als dier of mens zijn we de vissen een stap voor. We kijken door onze atmosfeer en zijn in staat om objecten op veel grotere afstanden waar te nemen door de ogen dan door het water. Maar we weten dat onze atmosfeer, die dik en troebel is, ons zicht beperkt. Iedereen weet dat in de sferen van Chicago, Cleveland en Pittsburg objecten slechts op enkele kilometers afstand te zien zijn. In steden waar de lucht helderder is, kan men dertig of veertig mijl zien, maar vanuit de bergen van Arizona en Colorado kunnen afstanden van enkele honderden mijlen worden afgelegd, en dit alles met de fysieke ogen. Net zoals men helderder kan zien door in helderdere atmosferen op te stijgen, zo kan men helderziend zien door op te stijgen in een ander element dat hoger is dan de lucht. Het element dat door de helderziende wordt gebruikt om in te zien, is de ether. Voor de helderziende die in de ether ziet, verliest ons idee van afstand zijn waarde, net zoals het idee van afstand van de worm of van de vis zijn betekenis zou verliezen aan een bewoner op grote hoogte, wiens scherpe oog objecten zou kunnen detecteren die onzichtbaar zijn voor degenen die leven in lagere lagen op de vlakten.

 

Wat zijn de organen die worden gebruikt in helderziendheid, en hoe wordt iemands visie overgebracht van de dichtbijzijnde voorwerpen naar die op grote afstanden en van het bekende zichtbare naar het onbekende onzichtbare?

Elk orgaan in het lichaam kan voor helderziende doeleinden worden gebruikt, maar die delen of organen van het lichaam die instinctief of intelligent door de helderziende worden gebruikt, zijn het visuele centrum van de hersenschors, de frontale sinussen, de optische thalami en de hypofyse. Nabijgelegen fysieke objecten worden gereflecteerd door de atmosferische lichtgolven op het oog, die deze lichtgolven of trillingen naar de oogzenuw convergeren. Deze trillingen worden langs het optische kanaal gedragen. Sommige hiervan worden overgebracht naar de optische thalami, terwijl andere op de hersenschors worden gegooid. Deze worden weerspiegeld in de frontale sinus, de fotogalerij van de geest. Het hypofyse-lichaam is het orgaan waardoor het ego deze beelden waarneemt. Ze zijn niet langer fysiek wanneer ze daar worden gezien, maar eerder de astrale beelden van het fysieke. Het zijn fysieke objecten die worden weerspiegeld in de astrale wereld van het ego, om te zien welke de lagere trillingen van fysieke objecten zijn verhoogd tot een hogere trillingssnelheid. Iemands visie kan op verschillende manieren van de fysieke naar de astrale wereld worden overgebracht. Het meest fysieke is door het focussen van het oog. De etherische of astrale wereld doordringt, dringt door en gaat voorbij onze fysieke wereld. Het fysieke oog is zo geconstrueerd dat het alleen trillingen van de fysieke wereld registreert die traag zijn in vergelijking met de etherische of astrale wereld. Het fysieke oog kan geen etherische trillingen ontvangen of registreren, tenzij het getraind is of tenzij het een natuurlijk helderziendheid is. In beide gevallen is het dan mogelijk om de focus van het oog te veranderen van de fysieke wereld naar de etherische of astrale wereld. Wanneer dit is gebeurd, zijn de bovengenoemde organen of delen van het lichaam verbonden met de etherische wereld en ontvangen de trillingen ervan. Zoals iemand het object van zijn wens ziet door zijn ogen naar dat object te draaien, zo ziet de helderziende een object in de verte door ernaar te verlangen of te worden geleid om het te zien. Dit lijkt voor sommigen misschien prachtig, maar het wonder houdt op wanneer de feiten bekend zijn. Door een volkomen natuurlijk proces stijgt degene die helderziend opkomt of wordt verheven naar een helderdere wereld van grotere afstanden, zelfs als de diepzeeduiker kan worden verhoogd van zijn beperkte zicht in het water naar zicht in een mistige atmosfeer, en dan naar grote hoogten vanwaar hij objecten op een nog grotere afstand aanschouwt. Iemand die door een lange studie en opleiding helderziend heeft leren zien, hoeft deze methode niet te volgen. Hij hoeft alleen maar aan een plek te denken en ziet het als hij wil. De aard van zijn gedachte verbindt hem met de lagen van de ether die overeenkomen met de gedachte, zelfs als men zijn ogen richt op het object dat hij zou zien. Het begrip van het waargenomen object hangt af van zijn intelligentie. Men kan zijn visie van het bekende zichtbare naar het onbekende onzichtbare verplaatsen en begrijpen wat hij ziet door de wet van analogie.

 

Kan een occultist in de toekomst kijken wanneer hij dat wil, en gebruikt hij een helderziend vermogen om het te doen?

Een helderziende is geen occultist, en hoewel een occultist helderziend kan zijn, is hij dat niet noodzakelijk. Een occultist is iemand die kennis heeft van de natuurwetten, die leeft in overeenstemming met die wetten en die van binnenuit wordt geleid door zijn hoogste intelligentie. Occultisten variëren in mate van kennis en macht, ook al varieert de arbeider in begrip en bekwaamheid van de ingenieur of astronoom. Men kan een occultist zijn zonder helderziendheid te hebben ontwikkeld, maar de occultist die dit vermogen heeft ontwikkeld, gebruikt het alleen wanneer hij te maken heeft met onderwerpen die tot de astrale wereld behoren. Hij gebruikt het niet voor plezier of om zijn eigen of andermans grillen te bevredigen. Het is voor de occultist niet nodig om de helderziende faculteit te gebruiken om in de toekomst te kijken, hoewel hij dit desgewenst wel kan doen door zijn gedachten vast te houden aan een bepaalde periode in de toekomst en bereid te zien en te weten wat er gebeurt die tijd.

 

Als een occultist de sluier kan doorboren waarom profiteren occultisten dan niet individueel of collectief van hun kennis van komende gebeurtenissen?

Een occultist die in de toekomst zou kijken en persoonlijk van zijn kennis zou profiteren, zou ophouden een occultist in de ware zin van het woord te zijn. Een occultist moet werken in overeenstemming met de natuurwet en niet tegen de natuur in. De natuur verbiedt het voordeel van één individu ten nadele van het geheel. Als een occultist, of iemand die met hogere krachten werkt dan die van de gewone man, die krachten tegen de anderen of voor zijn eigen voordeel gebruikt, verzet hij zich tegen de wet waarmee hij zou moeten werken, niet ertegen, en dus wordt hij ofwel een afvallige aan de natuur en een egoïstisch wezen, anders verliest hij de krachten die hij misschien heeft ontwikkeld; in beide gevallen houdt hij op een echte occultist te zijn. Een occultist heeft alleen recht op wat hij als individu en voor zijn werk nodig heeft, en het gevoel van egoïsme of winstbejag zou hem blind maken voor de wet. Als hij zo verblind is, is hij niet in staat om de wetten te begrijpen en te begrijpen die het leven regeren en beheersen, die voorbij de dood gaan, en die alle dingen met elkaar in verband brengen en verbinden tot een harmonieus geheel voor het welzijn van allen.

 

Wat is het 'derde oog' en gebruiken de helderziende en de occultist het?

Het 'derde oog' waarnaar in sommige boeken wordt verwezen, met name de 'geheime leer', is dat kleine orgaan in het midden van het hoofd dat fysiologen de pijnappelklier noemen. De helderziende gebruikt dit derde oog of de pijnappelklier niet om verre objecten te zien of om naar de toekomst te kijken, hoewel sommige helderzienden die een goed en puur leven hebben geleefd, misschien een korte seconde het derde oog open hebben gehad. Wanneer dit gebeurt, zijn hun ervaringen heel anders dan voorheen. De occultist gebruikt gewoonlijk niet de pijnappelklier. Het is niet nodig om de pijnappelklier of het derde oog te gebruiken om naar de toekomst te kijken, omdat de toekomst een van de drie tijdsindelingen is en andere organen dan de pijnappelklier worden gebruikt om naar het verleden te kijken, het heden te zien, of in de toekomst kijken. De pijnappelklier of het derde oog staat boven de tijdverdelingen, hoewel het ze allemaal begrijpt. Het heeft te maken met de eeuwigheid.

 

Wie gebruikt de pijnappelklier en wat is het doel van het gebruik ervan?

Alleen een hoogontwikkeld persoon, een hoge occultist of meester, kan het 'derde oog' of de pijnappelklier naar believen gebruiken, hoewel veel heiligen, of mannen die een onzelfzuchtig leven hebben geleid en wier ambities zijn verheven, de opening hebben ervaren van "Het oog" op momenten van hun hoogste verhoging. Dit kon alleen op deze natuurlijke manier, als een flits in de zeldzame momenten van hun leven en als beloning, de vrucht van hun gedachten en daden. Maar zulke mannen konden het oog niet zelf openen, omdat ze niet getraind waren, of omdat ze niet in staat waren om een ​​lange voortdurende opleiding van lichaam en geest die nodig is voor het bereiken, te handhaven. Een occultist, die de wetten van het lichaam kent, en de wetten die de geest beheersen, en door een moreel zuiver leven te leiden, roept eindelijk de lang niet meer gebruikte functies van het lichaam en de vermogens van de geest in werking en kan eindelijk zijn ' derde oog ', de pijnappelklier, naar zijn wil. Het doel van het gebruik van de pijnappelklier of 'derde oog' is om de relaties tussen alle wezens te zien, het echte door het onechte te zien, de waarheid waar te nemen en te realiseren en één te worden met het oneindige.

 

Hoe gaat het derde oog of de pijnappelklier open en wat gebeurt er bij zo'n opening?

Alleen een occultist van een hoge orde kon deze vraag met zekerheid beantwoorden. Zonder te doen alsof we dergelijke feitelijke kennis hebben, kunnen we er echter baat bij hebben te speculeren over en te anticiperen op de manier waarop dit wordt bereikt, en ook op het resultaat. Iemand die het gewone wereldse leven leidt, kan zijn 'derde oog' niet openen of gebruiken. Dit fysieke orgaan is de brug tussen lichaam en geest. De kracht en intelligentie die erdoor werken, is de brug tussen het eindige en het oneindige. Hij die in het eindige leeft, denkt in het eindige en handelt in het eindige, kan niet groeien in en het oneindige niet begrijpen terwijl hij zo leeft en denkt en handelt. De eerste stap die moet worden gezet om het 'derde oog' te openen, is de gedachten te beheersen, de geest te reinigen en het lichaam zuiver te maken. Dit raakt de wortels van het leven en bestrijkt het hele scala van menselijke ontwikkeling. Alle plichten moeten trouw worden uitgevoerd, alle verplichtingen moeten strikt worden nagekomen en het leven moet worden geleid door het inherente rechtvaardigheidsgevoel. Men moet de gewoonten van denken over de basale dingen veranderen door rekening te houden met de hogere levensobjecten en vandaar met de hoogste. Alle krachten van het lichaam moeten in gedachten omhoog worden gedraaid. Alle huwelijksrelaties moeten zijn beëindigd. Iemand die zo leeft, zal ervoor zorgen dat de lang niet meer gebruikte occulte organen van het lichaam actief worden en ontwaken. Het lichaam zal opwinden met een nieuw leven, en dit nieuwe leven zal stijgen van vliegtuig naar vliegtuig in het lichaam totdat alle fijnere essenties van het lichaam de kracht naar het hoofd dragen en uiteindelijk, hetzij vanzelf, hetzij door een inspanning van de wil, de bloem van de eeuwigheid zal bloeien: het oog van God, het 'derde oog', zal openen. De uitstraling van duizend zonnen is niet te vergelijken met het licht van de waarheid dat dan het lichaam vult en omringt en alle ruimte doordringt. Objecten verdwijnen als objecten en worden opgelost in het principe dat ze vertegenwoordigen; en alle principes die de werkelijkheid vertegenwoordigen, worden op hun beurt opgelost in de onmetelijkheid van het geheel. Tijd verdwijnt. Eeuwigheid is het altijd aanwezige. De persoonlijkheid gaat verloren in de individualiteit. De individualiteit is niet verloren, maar breidt zich uit tot en wordt één met het geheel.

Een vriend [HW Percival]