De adem die door de poorten van kanker de grens overschreed naar de gemanifesteerde werelden is door hen heen gegaan, en van de poorten van Steenbok keert terug als manas, de hogere geest, de individualiteit, de zelfbewuste denker, naar de overwerelden.

-Het sterrenbeeld.

HET

WOORD

INDIVIDUALITEIT

THE Zodiac is de grote sterrenklok van de oneindige ruimte die, onhoorbaar, mysterieus, de tijd van de geboorte van universums, hun duur en verval aftelt, en tegelijkertijd de transformaties van een bloedcel in zijn circulatie door het lichaam bepaalt.

De dierenriem is de bijbel van het oneindige, de geschiedenis en het leerboek van de schepping, het behoud en de vernietiging van alle dingen. Het is het verslag van alle verleden en heden en van het lot van de toekomst.

De dierenriem is het pad van de ziel van het onbekende door het bekende en naar het oneindige binnen en daarbuiten. De te bestuderen dierenriem, en dat is dit alles, is in zijn twaalf tekens vertegenwoordigd in de mens.

De dierenriem met zijn cirkel van twaalf tekens geeft een sleutel tot de ongemanifesteerde noumenale en tot de gemanifesteerde fenomenale universums. Trek een horizontale lijn van kanker naar Steenbok. Dan vertegenwoordigen de tekens boven de lijn het ongemanifesteerde universum; de tekens onder de horizontale lijn van kanker tot Steenbok vertegenwoordigen het gemanifesteerde universum in zijn spirituele en psychische en fysieke aspecten. De tekens kanker, maagd en weegschaal vertegenwoordigen de involutie van adem in leven en vorm, de ontwikkeling van vorm in seks en de incarnatie van de adem daarin. De tekens Weegschaal, Schorpioen, Boogschutter en Steenbok vertegenwoordigen de evolutie van de adem door seks, verlangen, gedachte en individualiteit, de cyclus van manifestatie, vorming en ontwikkeling van de adem door de gemanifesteerde fenomenale werelden, en de terugkeer naar de ooit onzichtbaar noumenaal.

Als de entiteit die begint te incarneren bij kanker als adem er niet in slaagt om volledige en volledige zelfkennis te bereiken, zoals aangegeven door de teken Steenbok, of individualiteit, terwijl in en vóór de dood van de persoonlijkheid - welke persoonlijkheid is samengesteld uit de tekenen van leven, vorm, seks, verlangen en gedachte - dan sterft de persoonlijkheid en de individualiteit heeft een periode van rust en begint opnieuw met adem om een ​​andere persoonlijkheid op te bouwen. Dit gaat leven na leven door totdat het grote werk eindelijk is volbracht en de individualiteit niet meer hoeft te incarneren, tenzij zij dat wil.

Adem was het eerste wezen dat verscheen aan het begin van de involutie van deze onze wereld; het broedde over de oceaan van het leven en ademde de kiemen van het leven in activiteit; nog steeds brokend en ademend over de wateren van het leven, zorgde de adem ervoor dat ze neersloegen in etherische astrale vorm, later in concrete vorm van seks, waarin de adem een ​​deel van zichzelf incarneerde. Toen reageerde het verlangen in de menselijke gedaante op de adem van de geest en versmolten met het menselijke denken. Met gedachte begon menselijke verantwoordelijkheid; gedachte is karma. De adem, door gedachten, begon leven en vorm, seks en verlangen te transmuteren in het kleed van het hogere ego, dat de individualiteit is. Het kan niet volledig in de mens incarneren voordat de mens zijn persoonlijkheid aan zijn waarzegger-uiteinden zal onderwerpen.

Individualiteit is geen leven, hoewel het als de adem de initiële inspanning van de adem is die leven in activiteit ademt, de levensloop bepaalt en het veld van de operaties van het leven begrenst. Individualiteit is geen vorm, hoewel het in elk van de incarnaties van individualiteit vormen creëert. Individualiteit creëert de ontwerpvorm voor zijn volgende persoonlijkheid, die door het leven moet worden opgebouwd en door seks in de wereld moet worden geboren. Individualiteit is geen seks, hoewel het ervoor zorgde dat het ooit tweeslachtige wezen zich ontwikkelde tot een van de geslachten die individualiteit erin zou kunnen incarneren, om door het vuur van seks te gaan en te worden getemperd tot de krachten van de wereld, dat in seks individualiteit kan de uiterlijke en innerlijke zwaai van de adem in evenwicht brengen, onkwetsbaar worden en in staat zijn om zijn koers veilig te sturen door de astrale stormen, passies en draaikolken van seks, door seks om de verlangens naar familie en de wereld te vervullen, en door en terwijl en in lichamen van seks om in evenwicht te brengen, te harmoniseren en te verenigen in één wezen, dat wat in zijn dubbele werking even gescheiden lijkt als adem en individualiteit, maar dat inderdaad één is in zijn perfecte actie. Individualiteit is geen verlangen, hoewel het verlangen wekt uit zijn latente staat die vervolgens de individualiteit aantrekt en naar het gemanifesteerde leven trekt. Dan werkt individualiteit met verlangen en overwint het de weerstand die verlangen biedt. Daardoor groeit de geest sterk en stevig, en is het medium waardoor het verlangen wordt omgezet in wil (vissen).

Individualiteit is geen gedachte, hoewel het gedachten voortbrengt door zijn actie door de adem op verlangen en zo een proces van goddelijke kwelling teweegbrengt, een proces waarbij de individualiteit pijn en plezier, armoede en rijkdom, overwinning en nederlaag weerstaat, en tevoorschijn komt uit de oven van beproeving vlekkeloos in zijn zuiverheid en rustig in zijn onsterfelijkheid. De hogere geest is hetzelfde als wat hier de individualiteit wordt genoemd. Het is het ik-ben-ik-principe, dat de persoonlijkheid overschaduwt en gedeeltelijk van leven tot leven incarneert. De lagere geest is de weerspiegeling van de hogere geest op en in de persoonlijkheid en is dat deel van de hogere geest dat incarneert. Wat over het algemeen de geest wordt genoemd, is de lagere geest, die functioneert via het cerebellum en de grote hersenen, de buitenste hersenen.

De geest heeft nu vijf functies. Over deze functies wordt vaak gesproken als ruiken, proeven, horen, zien en aanraken of voelen, maar er zijn twee andere functies van de geest die niet algemeen bekend zijn en waar zelden over wordt gesproken omdat ze door velen niet worden gebruikt of ervaren. Ze worden alleen door de grootste wijzen gebruikt en hun gebruik maakt de mens compleet. Deze twee zintuigen en functies van de geest zijn de ik-ben-ik en de ik-ben-jij-en-jij-jij-zintuigen. De overeenkomstige organen die voor deze functies moeten worden ontwikkeld, zijn het hypofyse-lichaam en de pijnappelklier, nu gedeeltelijk geatrofieerd bij de gewone man. De faculteiten, nu alleen nog verder ontwikkeld, zullen kennis en wijsheid zijn, weten en zijn.

De lagere geest moet zich verenigen met iets, hetzij met de hogere geest of anders met de zintuigen en verlangens. Deze twee neigingen zijn de twee fasen van liefde. De ene is meestal verbonden met de zintuigen en verlangens en is wat mensen 'liefde' noemen. De hogere liefde die over het algemeen niet zo wordt genoemd, is van de hogere geest. Deze liefde is losgekoppeld van de zintuigen en persoonlijkheid; de essentie ervan is het principe van opoffering, zichzelf opgeven voor abstracte principes.

Hoe komt het dat de geest de slaaf wordt van de zintuigen, van de verlangens, van het lichaam, hoewel de geest-adem hun schepper was en hun heerser zou moeten zijn? Het antwoord is te vinden in de geschiedenis van de incarnerende geest. Het is dit: nadat de geest-adem de zintuigen had gecreëerd en was begonnen ze te gebruiken, misleidde de illusie die door de zintuigen werd geproduceerd de geest om zich te identificeren met de persoonlijkheid.

Dat deel van de individualiteit dat de lagere geest wordt genoemd, wordt bij de geboorte in de persoonlijkheid (een dier) ingeademd. De incarnatie vindt gewoonlijk plaats door de fysieke ademhaling, dat wil zeggen dat de lagere geest het lichaam binnenkomt door middel van de fysieke ademhaling, maar het is niet de fysieke ademhaling. De fysieke adem wordt veroorzaakt door de geest-adem, en deze geest-adem is de lagere geest. Die adem die de hogere geest is, de individualiteit, is wat in de Bijbel de heilige pneuma wordt genoemd, en wordt soms ook de spirituele adem genoemd. Het zal niet incarneren totdat de mens is geregenereerd en een mens is geregenereerd omdat de pneuma, met andere woorden de volledige individualiteit, volledig is geïncarneerd.

Zoals de wereld van de spin beperkt is tot het web van zijn eigen spinnen, zo is de wereld van een man beperkt tot de gedachten van zijn eigen weefpatroon. De wereld van de individualiteit is een netwerk van gedachten waarin de wever beweegt en blijft weven. De spin gooit zijn zijden draad eruit en bevestigt hem aan een of ander object, en nog een en nog een, en op deze lijnen bouwt het zijn wereld op. De geest breidt zijn gedachtelijnen uit en zet ze vast aan personen, plaatsen en idealen, en hiermee bouwt hij hiermee zijn wereld op. Want de wereld van elke mens is subjectief; zijn universum wordt door hem beperkt; zijn liefdes en liefdes, zijn onwetendheid en zijn kennis zijn in hem gecentreerd. Hij leeft in zijn eigen universum, waarvan hij de grenzen bouwt. En wat hij als realiteit beschouwt, zijn de gedachtebeelden waarmee hij het vult. Omdat het web weggevaagd kan worden en de spin blijft bouwen aan een ander, zo zorgt de individualiteit in elk leven voor zichzelf om een ​​nieuw universum te bouwen, hoewel de persoonlijkheid meestal dat niet weet.

Persoonlijkheid en individualiteit worden door elkaar gebruikt, zoals te vinden is bij het raadplegen van de meest goedgekeurde lexicons, waarbij beide worden gegeven als de gewoonten en kenmerken van geest en lichaam. De afleidingen van deze woorden zijn echter tegengesteld in hun betekenissen. Persoonlijkheid is afgeleid van per-Sonus, door geluid, of doorheen klinken. Persona was het masker dat oude acteurs droegen in hun toneelstukken en dat het hele kostuum betekende dat een acteur droeg terwijl hij zich voordeed als een willekeurig personage. Individualiteit komt van in dividuus, niet deelbaar. De betekenis en relatie van deze woorden wordt dus duidelijk en duidelijk gemaakt.

Individualiteit is slechts een naam. Het kan worden toegepast op een universum, een wereld of de mens, of op elk wezen dat volledig het principe van zelfbewustzijn vertegenwoordigt.

De persoonlijkheid is het masker, de mantel, het kostuum dat door de individualiteit wordt gedragen. De individualiteit is het ondeelbare permanente ego dat denkt, spreekt en handelt via zijn masker of persoonlijkheid. Net als een acteur identificeert de individualiteit zichzelf met zijn kostuum en deel wanneer het toneelstuk begint, en blijft zichzelf meestal identificeren met de rol en speelt gedurende de handelingen van het waakleven. De persoonlijkheid bestaat uit het leven en de vorm en seks en verlangen, die, indien correct aangepast en afgestemd, de denkmachine vormen waarin de individualiteit ademt en waardoor deze denkt.

In de persoonlijkheid is er een boom waaruit, als de individualiteit, de tuinman, hem zal voeden en snoeien, hij zich kan verzamelen en eet van zijn twaalf vruchten, en zo uitgroeit tot een bewust onsterfelijk leven. De persoonlijkheid is een vorm, een kostuum, een masker, waarin de individualiteit verschijnt en deelneemt aan de goddelijke tragedie-drama-komedie van de eeuwen die nu opnieuw op het toneel van de wereld wordt gespeeld. De persoonlijkheid is een dier dat de individualiteit, de reiziger van alle tijden, heeft gefokt voor dienst en dat, indien gevoed, geleid en gecontroleerd, zijn ruiter door woestijnvlaktes en oerwoudgroei, over gevaarlijke plaatsen, door de wildernis van de wereld zal dragen het land van veiligheid en vrede.

De persoonlijkheid is een koninkrijk, waarin de individualiteit, de koning, wordt omringd door zijn ministers, de zintuigen. De koning houdt het hof in de koninklijke kamers van het hart. Door alleen de rechtvaardige en nuttige smeekbeden van zijn onderdanen te verlenen, zal de koning orde scheppen uit verwarring, wettige en gecoördineerde actie uit oproer en opstand, en een ordelijk en goed gereguleerd land hebben waar elk levend wezen zijn deel verricht voor het algemeen belang van het land.

In de reconstructie van de persoonlijkheid vóór de geboorte en in het begiftigen ervan met de schatten van zijn erfelijkheid na de geboorte, wordt er regelmatig de vorming en ontwikkeling van het universum uitgevoerd vanaf het beginnende stadium, samen met de geschiedenis van elk tijdperk. In deze persoonlijkheid woont dan de individualiteit - schepper, bewaarder en herschepper van het universum - in de alchemistische werkplaats van het lichaam. In deze workshop is er de magische bibliotheek met zijn archieven van de leeftijden en zijn horoscopen van de toekomst, er zijn alembics en smeltkroezen waarin de alchemistische goochelaar de kern van het leven uit het voedsel van het lichaam kan halen, het levenselixer, de nectar van de goden. In deze alchemistische kamer kan de alchemist de eetlust en lusten en verlangens van de persoonlijkheid onderwerpen aan de zuiveringen, transformaties en sublimaties die de magische kunst kent. Hier transmuteert hij de basismetalen van de passies en van zijn lagere aard in de smeltkroes van de smelterij in puur goud.

Hier voltooit de alchemistische tovenaar het grote werk, het mysterie van de eeuwen - van het veranderen van een dier in een mens en een mens in een god.

De persoonlijkheid is van zeer grote waarde. Als persoonlijkheid nu zou worden vernietigd, waarom werd het dan ooit gebouwd en waarom toegestaan ​​om te groeien? Als nu in onze huidige staat persoonlijkheid zou worden vernietigd, zou men terugvallen in de grijze dromen van inactieve nacht, de nacht van de wereld, of zou sluimeren door het rollende geluid van een eeuwigheid, of een onsterfelijke gevangene worden midden in de tijd, kennis hebben maar zonder de macht om het te gebruiken; een beeldhouwer zonder marmer of beitel; een pottenbakker zonder zijn wiel of klei; een adem zonder verlangen, lichaam of vorm; een god zonder zijn universum.

De tuinman zou geen vrucht krijgen zonder zijn boom; de acteur kon zijn rol niet spelen zonder zijn kostuum; de reiziger kon niet reizen zonder zijn dier; de koning zou geen koning zijn zonder zijn koninkrijk; de alchemistische goochelaar zou geen magie kunnen werken zonder zijn laboratorium. Maar de boom zou bittere of nutteloze vrucht dragen, of helemaal geen vrucht, zonder de tuinman om hem te snoeien; het kostuum zou zonder vorm of onderdeel van het spel zijn zonder de acteur om het te dragen; het dier zou niet weten waar te gaan zonder de reiziger om het te leiden; het koninkrijk zou ophouden een koninkrijk te zijn zonder een koning om het te regeren; het laboratorium zou nutteloos blijven zonder de tovenaar om erin te werken.

De boom is het leven, de kostuumvorm, het dierlijke verlangen; deze nemen een fysiek lichaam van seks aan. Het hele lichaam is het laboratorium; individualiteit is de tovenaar; en gedachte is het transmutatieproces. Het leven is de bouwer, vorm is het plan, seks is het evenwicht en de equalizer, verlangen is de energie, dacht het proces en individualiteit de architect.

We kunnen gemakkelijk onderscheid maken tussen de individualiteit en persoonlijkheid. Bij het nadenken over een belangrijk ethisch en moreel onderwerp zullen veel stemmen worden gehoord, die elk de aandacht proberen op te eisen en de anderen verdrinken. Dit zijn de stemmen van de persoonlijkheid, en degene die het hardst spreekt, zal gewoonlijk zegevieren. Maar wanneer het hart nederig om de waarheid vraagt, zal op dat moment een single stem wordt zo zacht gehoord dat het nog steeds een geschil is. Dit is de stem van iemands innerlijke god - de hogere geest, de individualiteit.

Het is reden, maar niet het proces dat redeneren wordt genoemd. Het spreekt maar één keer over elk onderwerp. Als er naar zijn bevelen wordt gehandeld, ontstaat er een gevoel van kracht en kracht en de zekerheid dat hij het goede heeft gedaan. Maar als iemand stopt met argumenteren en luistert naar de stemmen van de redenerende lagere geest, raakt hij verbijsterd en verward, of bedriegt hij zichzelf in de overtuiging dat een van de vele stemmen de enkele stem is. Als iemand tegen de enkele stem vecht of weigert te luisteren wanneer deze spreekt, houdt hij op te spreken en heeft hij geen middelen om goed van kwaad goed te kennen. Maar als iemand met vaste aandacht luistert en zich strikt zal houden aan wat er staat, dan kan hij leren om met zijn god te communiceren over elke belangrijke handeling, en in vrede door elke storm van het leven te lopen totdat hij zelfbewuste individualiteit wordt, ik-ben - Ik bewustzijn.