Wanneer ma mahat is gepasseerd, zal ma nog steeds ma zijn; maar ma zal verenigd worden met mahat en een mahat-ma worden.

-Het sterrenbeeld.

HET

WOORD

ADEPTEN, MEESTERS EN MAHATMAS

(Vervolg)

ADEPTS en meesters zijn georganiseerd in lodges, scholen, graden, hiërarchieën en broederschappen. Een loge is een woonplaats waar een adept, meester of mahatma woont, of het is een plaats van ontmoeting; de term school verwijst naar de lijn of het soort werk waarmee hij bezig is; een graad toont zijn vermogen, bekwaamheid en efficiëntie in het werk van zijn school; een hiërarchie is het ras waartoe hij behoort; een broederschap is de relatie die bestaat tussen die in lodges, scholen en hiërarchieën. De organisaties van adepten en meesters zijn niet zoals die van een theatraal gezelschap, een politieke partij of een aandelenvennootschap, welke organisaties zijn gecreëerd door door mensen gemaakte wetten. De organisatie van adepten en meesters vindt plaats volgens natuurlijke wetten en voor andere doeleinden dan fysieke. Het principe van organisatie is de relatie van alle delen van een lichaam of orde in één verenigd geheel ten behoeve van de delen en het lichaam als geheel.

Het doel van organisatie onder adepten is om hun lichaam te perfectioneren, verlangen te sturen en de krachten van de ongeziene psychische wereld te beheersen. Ze zijn georganiseerd in verschillende scholen volgens graden samengesteld uit vele groepen. Elke groep heeft een leraar; hij selecteert, rangschikt en relateert degenen die hij onderwijst in een harmonieus, werkend lichaam volgens hun natuurlijke kwaliteiten en capaciteiten. Hij instrueert de discipelen in het gebruik en de controle van hun verlangens, in de controle van elementaire krachten en onzichtbare krachten, en in het produceren van natuurlijke fenomenen door een dergelijke controle. Omdat meesters hun karma niet volledig hebben uitgewerkt, krijgen ze op hun scholen te zien wat dat karma is en hoe het het beste kan worden uitgewerkt, hoe ze hun gedachten of mentale lichamen kunnen perfectioneren, en wat de reikwijdte en mysteries van de mentale wereld zijn.

Mahatma's zijn niet georganiseerd zoals adepten en meesters. Hun fysieke lichaam heeft weinig plaats in hun organisatie, als dat zo kan worden genoemd. Ze komen niet bijeen in groepen of scholen of houden conclaven voor instructie.

Een hiërarchie is zevenvoudig in zijn afdelingen. Zeven rassen of hiërarchieën verschijnen en zijn ontwikkeld in hun beweegbare dierenriem volgens de wetten van de permanente dierenriem. (Zien Het woord, Vol. 4, nrs. 3-4.) Elk teken van de onderste zeven dierenriemtekens vertegenwoordigt een hiërarchie, en elk onderscheidt zich in zijn type en ontwikkeling van elk van de andere zes hiërarchieën. De eerste hiërarchie of ras is van het teken kanker, adem en behoort tot de spirituele wereld. De tweede is van het teken leo, het leven, en behoort tot de mentale wereld. Het derde ras of hiërarchie is van het teken, maagd, vorm en behoort tot de psychische wereld. De vierde is van het teken weegschaal, seks, en behoort tot de fysieke wereld. De vijfde is van het teken schorpioen, verlangen, en behoort tot de psychische wereld. De zesde is van het teken sagittary, gedachte, en behoort tot de mentale wereld. Het zevende ras of hiërarchie is van het teken Steenbok, individualiteit, en behoort tot de spirituele wereld.

Het eerste ras van de mensheid waren lichamen van opkomende geesten, individuele spirituele ademhalingen. De tweede waren elektrische lichamen van levenskracht. De derde waren astrale lichamen. Het vierde ras waren en zijn fysieke lichamen, mensen, in en door wie de drie voorgaande rassen fungeren als de vorm, het leven en de adem van de fysieke mannen. Alle fysieke menselijke wezens die nu leven en verschillend zijn in seks, van welk land, clime of zogenaamd ras, zijn wezens of lichamen van het vierde ras en zijn types van de vierde hiërarchie. De verschillende subraces, soorten en kleuren waarin dit vierde ras is verdeeld, zijn zoveel afdelingen van de hiërarchie die verschillen in ontwikkelingsgraad, maar niet in natura. In natura zijn ze allemaal fysiek menselijk. Binnen en door het vierde ras, begon het vijfde ras of de hiërarchie vele duizenden jaren geleden te handelen en zich te ontwikkelen. Dit vijfde ras dat door het vierde ras handelt, dat het fysieke lichaam is, kan door het vierde ras niet meer worden gezien dan door het vierde ras, fysieke mannen kunnen het derde of tweede of eerste ras zien dat zich binnen hen bevindt en er doorheen werken. Het vijfde ras handelt door het fysieke ras als begeerte, en hoewel het niet door de fysieke mensheid kan worden gezien, leidt het de fysieke mensheid desondanks naar zijn dictaten. Het vierde ras of de fysieke mensheid heeft zijn laagste staat van ontwikkeling bereikt wat betreft figuur en wezenlijkheid; in toekomstige rassen zal het fysieke vierde ras worden verbeterd in schoonheid van figuur, gratie van beweging, glans van huid, kleur en sterkte en verfijning van kenmerken, in verhouding tot de toekomstige rassen van de mensheid die erin en er doorheen zullen werken. De vijfde hiërarchie bestaat uit die wezens die zich door de fysieke mens van het vierde ras hebben ontwikkeld, net zoals het vierde ras de uitkomst en ontwikkeling van het derde ras was. Het vijfde ras van de mensheid is de hiërarchie die hier adepten wordt genoemd, die zijn beschreven als wezens die in staat zijn om apart en gescheiden te leven van hun fysieke lichamen van het vierde ras. Het zesde ras van de mensheid zijn de wezens die hier meesters worden genoemd. Het zesde ras van de mensheid zijn mentale lichamen van gedachten die handelen naar, en zouden moeten sturen, het vijfde ras verlangen, zoals het vijfde ras verlangen fysieke mannen van het vierde ras tot actie aanzet. De zevende hiërarchie is de hiërarchie die mahatma's wordt genoemd. Zij zijn het, de meest gevorderden, die gidsen, heersers en wetgevers zijn van alle rassen van de mensheid.

Fysiek vierde ras De mens handelt in hem verlangen, het vijfde ras of de hiërarchie, die hij probeert te ontwikkelen. Het zesde ras handelt via fysiek vierde ras de mens als zijn denker. Het zevende ras fungeert door de fysieke mens van het vierde ras als zijn ik-ben-ik-principe, of datgene in hem dat directe en onmiddellijke kennis is. Het begeerte- en denkprincipe en het wetende principe dat nu aanwezig is in de fysieke mens van het vierde ras, zijn de vijfde, zesde en zevende rassen van de mensheid die hier adepten, meesters en mahatma's worden genoemd. Het zijn nu alleen principes; ze zullen worden ontwikkeld tot wezens die bewust en intelligent actief worden in de psychische, mentale en spirituele werelden waarin adepten, meesters en mahatma's nu volledig bewust en intelligent handelen.

Een broederschap is de gemeenschappelijke relatie tussen die van een of alle hiërarchieën. Broeders van de fysieke mensheid zijn zij die fysieke lichamen hebben. Ze zijn vierde race broers. Broederschap onder het ras van adepten bestaat niet vanwege fysieke relatie, maar omdat ze vijfde rasbroers zijn. Gelijkenis van de aard en het object van verlangen zijn de banden van speciale broederschappen onder adepten. De band van broederschap tussen de meesters wordt gedacht. Ze zijn zesde racebroers. De gelijkheid van idealen of onderwerpen van gedachte bepalen de verdeling van de broederschap. Een meester komt in een andere indeling van zijn hiërarchie wanneer de onderwerpen van zijn gedachten en idealen dezelfde worden als die van die ander. Wat hij is, verbindt een mahatma met zijn zevende rasbroers.

Naast de broederschappen in elk van de hiërarchieën, is er de broederschap van de mensheid. Het bestaat in elk van de werelden en in elke hiërarchie. De broederschap van de mensheid bestaat uit diegenen in elk ras die denken en handelen voor de mensheid als geheel in plaats van voor een groep of graad of school of hiërarchie.

Wat betreft het onderwerp van de overheid: het onderscheidend vermogen van het verlangen, de kracht van het denken en de kennis waarover adepten en meesters beschikken, voorkomen in hun regering de verwarring die voortvloeit uit de vooroordelen, overtuigingen en meningen van mannen in blinde pogingen tot zelfbestuur. , zo niet van zelfzuchtige heerschappij. De regering van adepten en meesters wordt bepaald door de aard en geschiktheid van de lichamen en intelligenties waaruit de regering bestaat. Er is geen plaatsing in functie door bedrog, maffia geweld of willekeurige benoeming. Degenen die regeren worden bestuurders door hun groei en ontwikkeling naar het ambt. Degenen die geregeerd of geadviseerd worden, ontvangen dergelijk advies gemakkelijk, omdat ze weten dat beslissingen en advies rechtvaardig worden gegeven.

Adepten en meesters leven als zodanig niet in steden of gemeenschappen. Maar er zijn gemeenschappen waar adepten en meesters in hun fysieke lichaam leven. Er worden gemakken geboden die nodig zijn voor eten en drinken en het zorgen voor hun fysieke lichaam. Er is minstens één gemeenschap die bestaat uit de fysieke lichamen van adepten, meesters en mahatma's en een bepaald primitief, fysiek ras van wezens die vertegenwoordigers zijn van de vroege vierde rassenvoorraad van de mensheid. Dit vroege vierde ras begon zijn bestaan ​​in het midden van het derde ras. Deze primitieve wezens zijn niet de Toda's genoemd door HP Blavatsky in Isis Unveiled, en ze zijn niet bekend bij de wereld. Deze families zijn bewaard gebleven in hun vroege zuiverheid. Ze zijn niet verslaafd aan de gedegradeerde praktijken en aflaten die het fysieke ras van de mensheid zich nu over de hele aarde verspreidt.

Het zou onredelijk zijn om te veronderstellen dat adepten, meesters en mahatma's in hun fysieke lichaam vrij zijn van allerlei gevaren, ziekten en veranderingen. Deze zijn aanwezig in de gemanifesteerde werelden, hoewel ze in de ene wereld niet hetzelfde zijn als in de andere werelden. Elke wereld heeft zijn preventieve middelen, antidota, remedies of remedies, om de lichamen van zijn wereld te beschermen tegen de gevaren, ziekten en veranderingen waaraan ze zijn onderworpen. Het wordt aan elk intelligent wezen overgelaten om te beslissen wat zijn handelwijze zal zijn en om vrij te handelen volgens wat hij beslist.

Adepten, meesters en mahatma's zijn als zodanig niet onderworpen aan de gevaren, ziekten en veranderingen waaraan hun fysieke lichaam is onderworpen. Hun fysieke lichamen zijn fysiek en sterfelijk, vallen onder de wetten die fysieke materie beheersen en zijn onderworpen aan de gevaren, ziekten en veranderingen waaraan alle andere fysieke lichamen van het sterfelijke vierde ras zijn onderworpen. De fysieke lichamen van adepten, meesters en mahatma's kunnen worden verbrand door vuur, verdronken of verpletterd door rotsen. Hun fysieke lichaam zal ziekten oplopen die andere sterfelijke menselijke lichamen treffen als ze worden onderworpen aan de voorwaarden voor dergelijke ziekten. Deze lichamen voelen warmte en koude aan en hebben dezelfde zintuigen als andere menselijke lichamen; ze gaan door de veranderingen van jeugd en leeftijd en als fysieke lichamen sterven ze wanneer de periode van fysiek leven is geëindigd.

Maar omdat de fysieke lichamen van adepten, meesters en mahatma's onderhevig zijn aan dezelfde gevaren, ziekten en veranderingen waaraan de sterfelijke mens erfgenaam is, volgt hier niet uit dat zij toestaan ​​dat hun fysieke lichamen de gevolgen ondervinden van de gevaren, ziekten en veranderingen waaraan de menselijke sterfelijke mens lijdt, behalve de verandering die bekend staat als fysieke dood.

De fysieke mens snelt gevaar in, ademt ziekte en ontmoet de dood omdat hij onwetend is van wat hij doet; of indien niet onwetend, omdat hij zijn eetlust, verlangens en verlangens naar dingen en aandoeningen die ziekte veroorzaken en de dood bespoedigen, niet kan bedwingen en beheersen.

Bij het lopen over een gevaarlijk land zal elke man waarschijnlijk gewond raken of gedood worden, maar iemand die over zijn zintuigen beschikt, heeft minder kans op verwondingen dan hij die de reis probeert en blind is. De gewone man van de fysieke wereld is blind voor de gevolgen van zijn eetlust en verlangens en doof voor zijn reden. Vandaar de tegenslagen en ziekten die op zijn reis door het leven aanwezig waren. Als een adept, meester of mahatma van een afgrond in zijn fysieke lichaam zou lopen en zijn fysieke lichaam zou laten vallen, zou het worden gedood. Maar hij weet wanneer en waar er gevaar is en vermijdt of beschermt zich daartegen. Hij staat niet toe dat het fysieke lichaam aan ziekte lijdt omdat hij de gezondheidswetten kent en het fysieke lichaam daaraan conform maakt.

Een adept, meester of mahatma kan met zijn fysieke lichaam doen wat een gewone man zou verwonden of doden. Een meester zou zich in zijn fysieke lichaam tussen leeuwen, tijgers en giftige reptielen kunnen bewegen zonder zijn lichaam te schaden. Hij is niet bang voor hen en zij zijn niet bang voor hem. Hij heeft het beginsel van begeerte in zichzelf overwonnen, dat het activerende principe is in alle dierlijke lichamen. Dieren erkennen zijn kracht en kunnen er niet tegen optreden. Hun verlangen is machteloos om hem te verwonden. Dit is zo, niet omdat ze zijn fysieke lichaam niet kunnen verpletteren en scheuren en kauwen of steken, als fysieke materie, maar omdat zijn fysieke lichaam niet wordt bewogen door seksueel verlangen en daarom niet door haat of angst of woede, die andere fysieke lichamen bewegen. en die de angst of haat of woede van dieren opwekken; dus dieren proberen niet te verwonden, net zomin als ze proberen water te krabben of de lucht te pletten. Vanwege zijn kennis van natuurwetten en zijn vermogen om materie te transmuteren, kan de adept rampen afwenden die voortvloeien uit aardbevingen, stormen, branden of vulkaanuitbarstingen; ook de effecten van gifstoffen kunnen door hem worden overwonnen met antidota, of door ervoor te zorgen dat de organen van het lichaam secreties vrijmaken in hoeveelheden die nodig zijn om het gif te overwinnen en gelijk te maken.

Hoewel een adept niet onderhevig is aan ziekten en dood, net als zijn fysieke lichaam, is hij als wezen van verlangen in vorm kwetsbaar voor verwondingen en veranderingen van psychische aard. Als een adept kan hij in geen enkele fysieke zin lijden aan vallen of vuur, noch kan hij worden verwond door wilde beesten of aangetast door gifstoffen. Hoewel hij niet lijdt aan dingen die fysiek zijn, kan hij toch worden onderworpen aan wat in de astrale wereld analoog is aan deze dingen. Hij kan worden beïnvloed door afgunst die in hem als een gif zal werken, tenzij hij het uitroeit en overwint of een deugd gebruikt om het effect ervan tegen te gaan. Hij kan verscheurd worden door woede, woede of haat, als hij deze kwaden niet wil bedwingen, zoals door wilde dieren. Hoewel hij niet kan vallen, zal falen om ondeugden te overwinnen hem in graad en macht in zijn wereld verlagen. Hij kan worden gedragen door trots als door een storm en worden verbrand door het vuur van zijn eigen verlangens.

Omdat een meester een wezen van de mentale wereld is, is hij niet onderworpen aan de kwellingen die voortkomen uit begeerte, noch is hij onderworpen aan gevaren, kwalen en veranderingen van de fysieke wereld. De gedachten en idealen waarmee hij heeft gewerkt en waarmee hij een meester is geworden, kunnen op hun beurt een test zijn voor zijn vooruitgang en krachten, waardoor hij gewond kan raken als hij niet overwint of uit hen groeit terwijl hij het verlangen overwon. Vanwege zijn overwinnende verlangen als een blinde kracht en als de wortel van eetlust en aantrekking tot sensuele vormen, door de kracht van zijn gedachte, kan het denken voor hem een ​​belang aannemen dat zijn werkelijke waarde te boven gaat, en door het denken kan een meester een mentale opbouwen muur om zich heen die het licht van de spirituele wereld zal buitensluiten. Als hij teveel waarde aan het denken hecht, wordt hij koud en verwijderd van de fysieke wereld en denkt hij alleen met zichzelf in zijn eigen mentale wereld.

Een mahatma is niet onderworpen aan de gevaren, kwalen of beperkingen die heersen in de fysieke of psychische of mentale wereld, in welke zin dan ook die deze voorwaarden impliceren. Toch kan hij worden beïnvloed door zijn kennis die het gevolg is van zijn grote graad van bereiking. Hij is onsterfelijk en niet onderworpen aan de veranderingen van de lagere werelden; verlangen als zodanig heeft geen deel aan hem; hij gaat voorbij de eisen van het denken en de denkprocessen; hij is kennis. Hij kent zijn macht en het idee van macht is zo sterk in hem dat er egoïsme of egoïsme uit kan ontstaan. Het egoïsme heeft tot het uiterste geleid dat hij zichzelf door alle werelden als God zag. Egotisme resulteert uiteindelijk in het bewust zijn van ik als de enige ik of het zijn. De kracht van egoïsme kan zo groot zijn dat het alle werelden afsnijdt en dan is hij zich bewust van niets anders dan zichzelf.

In de gemanifesteerde werelden zijn er twee dingen die met de mensheid zijn in al zijn transformaties en verworvenheden. Ze volgen en veroveren onvermijdelijk elke eenheid van de mensheid tenzij een dergelijke eenheid ze verovert en gebruikt. Deze twee dingen worden door de mens tijd en ruimte genoemd.

Tijd is de verandering van de ultieme deeltjes materie in hun relatie tot elkaar, terwijl materie door de werelden stroomt in haar komen en gaan. Materie is tweeledig. Materie is geest-materie. Materie is gematerialiseerde geest. Geest is vergeestelijkte materie. Ruimte is de gelijkheid in de ene. In deze gelijkheid worden de gemanifesteerde werelden voortgezet en daarin worden de operaties van tijd uitgevoerd. Het niet overwinnen van tijd resulteert in de dood in die wereld waarin de individuele eenheid van de mensheid handelt. Verschil in tijd in de verschillende werelden is verschil in de veranderingen van de materie van elk van deze werelden. De tijd wordt in elk van de werelden overwonnen wanneer men een evenwicht vindt tussen de tegengestelden in de geest-materie in die wereld. Wanneer iemand de balans tussen de deeltjes van tijd of materie vindt, stopt de verandering van materie, tijd voor hem. Wanneer de verandering stopt, is de tijd overwonnen. Maar als de tijd niet wordt overwonnen wanneer het evenwicht moet worden gevonden, vindt de verandering die de dood wordt genoemd plaats en vertrekt de mens van de wereld waarin hij heeft gehandeld en trekt zich terug in een andere wereld. Omdat de tijd niet wordt veroverd in de wereld van de terugtocht, overwint de dood opnieuw. Dus de individuele eenheid gaat van het fysieke lichaam door het psychische en vaak naar zijn hemelse wereld, maar altijd weer terug naar de fysieke wereld, voortdurend geconfronteerd met tijd en ingehaald door de dood, die het van wereld naar wereld dwingt als hij niet heeft geslagen de balans in de tijd.

Een adept is hij die een evenwicht heeft gevonden tussen fysieke materie en een evenwicht heeft gevonden tussen vorm en een evenwicht tussen verlangens. Hij heeft de verandering in fysieke materie gearresteerd door het te veroveren en wordt bewust geboren in de begeerte wereld. Verandering gaat door in de kwestie van zijn verlangenswereld, en op het moment dat hij de kwestie van zijn verlangenswereld in evenwicht moet brengen, moet hij deze in evenwicht brengen of de dood zal hem inhalen en hem uit de verlangenswereld drijven. Als hij de balans vindt en de verandering in zijn verlangens tot stand brengt, zal hij verlangen en de dood in de verlangenswereld overwinnen en bewust in de gedachtewereld geboren worden. Hij is dan een meester, en als een meester ontmoet en behandelt hij de kwestie, of tijd, van de mentale wereld en moet hij daar ook de tijd van de mentale wereld in evenwicht brengen en arresteren. Als hij faalt, neemt de dood, de hoge officier van tijd, hem uit de mentale wereld en keert hij terug om opnieuw te beginnen met de fysieke tijdmaterie. Als hij de kwestie van de mentale wereld in evenwicht brengt en de gedachte arresteert, overwint hij verandering in de gedachtewereld en wordt hij een mahatma in de spirituele wereld geboren. Het overwinnen van verlangen, het overwinnen van de veranderingen van gedachte en van de kwestie van de mentale wereld, is onsterfelijkheid.

Er is nog steeds verandering in de spirituele wereld van kennis. Het onsterfelijke is een individuele eenheid van de mensheid die zijn individualiteit in de spirituele wereld heeft bevestigd en heeft bereikt en kennis heeft van de veranderingen in de lagere werelden van tijd, materie. Maar de verandering die hij nog moet overwinnen, is de verandering in spirituele onsterfelijke materie; hij overwint het door de balans te vinden tussen zijn eigen onsterfelijke zelf en alle andere eenheden van de mensheid in welke wereld ze ook mogen zijn. Als hij er niet in slaagt de balans tussen zichzelf en de andere spirituele eenheden van de mensheid te vinden, raakt hij in de ban van de dood van afgescheidenheid. Deze dood van afgescheidenheid is extreem egoïsme. Dan heeft dit hoge spirituele wezen de bereikte grens bereikt wat de eenheid van de mensheid betreft en hij zal in zijn staat van egoïsme blijven, bewust, alleen van zichzelf wetend, gedurende de gehele periode van manifestatie van de spirituele wereld.

Sameness is in de tijdmaterie van de fysieke wereld en in de tijdmaterie van elk van de andere werelden. Het vermogen om de tegengestelden in materie in evenwicht te brengen, hangt af van het zien van gelijkheid door de veranderingen van materie en om de materie te relateren aan gelijkheid, niet om gelijkheid als materie te zien. Het niet herkennen van gelijkheid door de werking van tijd resulteert in onwetendheid. Bij gebrek aan of niet bereid om de gelijkheid van ruimte door fysieke materie te zien, kan een mens de fysieke sekskwestie niet in evenwicht brengen, kan de veranderingen in de begeerte niet stoppen, kan hij niet in evenwicht komen of de gedachte blijven, en het sterfelijke kan geen onsterfelijke worden.

Er zijn twee soorten adepten, meesters en mahatma's: degenen die voor zichzelf handelen, afzonderlijk en egoïstisch, en degenen die handelen voor de mensheid als geheel.

Een individuele eenheid van de mensheid kan onsterfelijkheid bereiken als een mahatma in de spirituele wereld van kennis door in de fysieke wereld te beginnen om seksuele materie in evenwicht te brengen, zelfs zonder gelijkheid door de materie waar te nemen. Hij begint met het zien van materie als gelijkheid in plaats van gelijkheid door materie. Er wordt dus een evenwicht gevonden, maar geen echt evenwicht. Dit is onwetendheid en komt voort uit het niet leren zien van het ware, onderscheiden van het uiterlijk. Terwijl hij door de werelden verdergaat, materie aangezien voor gelijkheid, blijft zijn onwetendheid over het ware en het vergankelijke van wereld tot wereld. Egoïsme en afgescheidenheid zijn onvermijdelijk bij de mens zolang hij de kwestie van elke wereld niet echt in evenwicht brengt. Wanneer gelijkheid, ruimte, niet wordt beheerst maar de mens doorgaat, is onwetendheid bij hem van wereld tot wereld, en in de spirituele wereld heeft hij kennis, maar zonder wijsheid. Kennis zonder wijsheid werkt egoïstisch en met het idee om gescheiden te zijn. Het resultaat is het nirvana van vernietiging aan het einde van de manifestatie van de werelden. Wanneer gelijkheid wordt gezien en het idee beheerst en wordt uitgevoerd, dan is de tijd als verandering van materie in alle werelden in evenwicht is, de dood is overwonnen, de ruimte is overwonnen, egoïsme en afgescheidenheid verdwijnen en degene die zo weet, ziet dat hij, als een individu onsterfelijke eenheid van de mensheid, staat op geen enkele manier los van een van de andere eenheden in een van de gemanifesteerde werelden. Hij is wijs. Hij heeft wijsheid. Zo iemand maakt kennis optimaal voor alle wezens. Omdat hij de relatie kent die bestaat tussen de hele mensheid, besluit hij wijselijk om alle andere eenheden en werelden te helpen volgens de wetten die de werelden beheersen. Hij is een mahatma die een gids en heerser van de mensheid is en een van de eerder genoemde broederschap van de mensheid.

Een mahatma kan besluiten een lichaam te behouden, het vormlichaam van het fysieke, waarin hij kan communiceren met en gezien kan worden door de mensheid. Dan overwint hij in zijn fysieke lichaam de tijd en de dood in de fysieke wereld door de vorm van het fysieke lichaam te vereeuwigen, niet de fysieke materie als zodanig. Hij onderwerpt het lichaam aan een training en voorziet het van bepaalde voedingsmiddelen die hij geleidelijk in hoeveelheid afbouwt. Het lichaam neemt in kracht toe en werpt geleidelijk zijn fysieke deeltjes af, maar behoudt zijn vorm. Dit gaat door totdat alle fysieke deeltjes zijn afgeworpen en het lichaam van vorm staat, de overwinnaar van de dood, in de fysieke wereld, waar het door mensen kan worden gezien, hoewel het in de vorm-verlangenwereld leeft en bekend staat als een adept, een adept van een hogere orde. Dit lichaam is het lichaam waarover in theosofische leringen wordt gesproken als nirmanakaya.

Die klasse van mahatma's waarin egoïsme wordt ontwikkeld, verlaten de psychische en mentale lichamen die zij hebben ontwikkeld, blijven in hun spirituele lichaam van kennis en sluiten zich af van alle dingen van de wereld; ze genieten van de gelukzaligheid die voortkomt uit het bereiken en de kennis van het zelf en de kracht die eraan verbonden is. Ze hebben tijdens hun incarnaties alleen naar zichzelf en onsterfelijkheid gezocht en hebben onsterfelijkheid bereikt en hebben geen zorg voor de wereld of hun medemensen erin. Ze hebben gewerkt voor het overwinnen van materie; ze hebben de materie overwonnen en hebben recht op de beloningen die uit hun werk voortvloeien. Dus genieten ze van die zelfzuchtige gelukzaligheid en worden ze zich niet bewust van alles buiten henzelf. Hoewel ze materie, tijd hebben overwonnen, hebben ze het slechts voor een periode van haar manifestaties overwonnen. Ze hebben geen gelijkheid, ruimte, waarin de tijd beweegt, onder de heerschappij van de ruimte.

Die mahatma's die de wereld niet buitensluiten, blijven in contact met de wereld van de mens door hun mentale gedachtelichaam te behouden, in welk geval ze alleen in contact komen met de geest van de mens en niet door de mens worden gezien of gekend via zijn zintuigen. Dezelfde methode voor het ontwikkelen van dit onsterfelijke lichaam van fysieke vorm wordt door beide soorten mahatma's gebruikt.

De mahatma die zijn fysieke vormlichaam ontwikkelt, kan in de fysieke wereld aan mensen verschijnen in de vorm van de mens, een vlam van vuur, een pilaar van licht, of als een bol van pracht. Het doel van een mahatma die in contact blijft met de wereld is om een ​​ras van mensen of de mensheid als geheel te besturen, om de menselijke geest te beheersen, hun actie te sturen, wetten voor te schrijven en de aanbidding en aanbidding van de mensheid te hebben. Dit doel is het resultaat van de ontwikkeling van het egoïsme dat tot het uiterste is doorgevoerd. De kracht die ze hebben en hun kennis stellen hen in staat hun doel te bereiken. Wanneer iemand een mahatma van dit type wordt, waarin het egoïsme volledig is ontwikkeld, neemt hij van nature zijn eigen goddelijkheid waar. Hij is een god en wil dat zijn macht en kennis de werelden en mensen zullen regeren. Als hij zo'n mahatma wordt, kan hij een nieuwe religie in de wereld vestigen. Het grotere aantal religies in de wereld is het resultaat van en is ontstaan ​​door een dergelijke mahatma.

Wanneer zo'n mahatma wil regeren over de mensen en hem wil laten gehoorzamen, kijkt hij in hun geest en kiest onder de mensheid de geest die hij het beste ziet als zijn instrument om een ​​nieuwe religie te vestigen. Wanneer de man wordt gekozen, begeleidt hij hem en bereidt hem voor en zorgt hij er vaak voor dat hij aanhoudt dat hij wordt geleid door een superieure macht. Als de mahatma iemand is die alleen een mentaal gedachtelichaam heeft, betovert hij de man van zijn selectie en heft hem op in de mentale wereld, die zijn hemelse wereld is, en daar instrueert hij dat hij, de man, de stichter moet zijn van een nieuwe religie en zijn, Gods, vertegenwoordiger op aarde. Hij geeft vervolgens instructies aan de man die zo in vervoering is over de manier waarop de religie wordt gesticht. De man keert terug naar zijn lichaam en vertelt de ontvangen instructie. Als de mahatma het vormlichaam heeft ontwikkeld en gebruikt, is het niet nodig dat hij degene binnengaat die hij heeft gekozen als zijn vertegenwoordiger onder de mensen. De mahatma kan aan hem verschijnen en hem zijn opdracht toevertrouwen terwijl de man zijn fysieke zintuigen bezit. Welke koers de mahatma ook volgt, de gekozen man gelooft dat hij degene onder alle mensen is die door God wordt begunstigd, de enige echte God. Dit geloof geeft hem een ​​ijver en kracht die niets anders kan geven. In deze toestand ontvangt hij leiding van zijn erkende god en gaat hij verder met bovenmenselijke inspanningen om de wil van zijn god te doen. Mensen voelen een macht over de man om zich heen verzamelen, delen in zijn ijver en komen onder de invloed en macht van de nieuwe god. De mahatma geeft zijn mondstuk wetten, regels, rituelen en vermaningen voor zijn aanbidders, die ze ontvangen als goddelijke wetten.

Aanbidders van zulke goden geloven vol vertrouwen dat hun god de ware en enige God is. De manier en methode van zijn openbaring en de aanbidding die hij eist, tonen het karakter van de God. Dit moet niet worden beoordeeld op basis van wilde fantasieën of orgieën, noch op basis van onverdraagzaamheid en fanatisme van latere volgelingen en hun theologie, maar op basis van de wetten en leringen die tijdens het leven van de stichter van de religie zijn gegeven. Religies zijn noodzakelijk voor bepaalde groepen rassen, die als schapen zijn die een stal en een herder nodig hebben. De mahatma of god geeft een zekere bescherming aan zijn volgelingen en leidt en oefent vaak een weldadige en beschermende invloed uit op zijn volk. Een religie vertegenwoordigt een van de scholen waarin de mensheid wordt onderwezen terwijl de geest zich in zijn jeugdige stadia van ontwikkeling bevindt.

Er zijn echter andere krachten en wezens die noch vriendelijk noch onverschillig zijn voor de mens, maar die vijandig en slecht gezind zijn jegens de mensheid. Onder zulke wezens bevinden zich enkele adepten. Ook zij verschijnen aan de mens. Wanneer ze hem enige openbaring geven en hem machtigen om een ​​religie of samenleving te beginnen of een groep mannen te vormen waarin verderfelijke leringen worden gegeven, duivelse praktijken worden waargenomen en onzedelijke en losbandige ceremonies worden gehouden die het vergieten van bloed en gruwelijke, griezelige en walgelijke uitspattingen. Deze culten zijn niet beperkt tot één plaats; ze zijn in elk deel van de wereld. In het begin zijn ze bij weinigen bekend, maar als ze in het geheim gewenst of getolereerd worden, zal een religie die gebaseerd is op dergelijke praktijken verschijnen en groeien naarmate ze plaats vindt in de harten van mensen. De oude wereld en haar mensen zijn bezaaid met dergelijke sekten. Hordes mensen werpen zich waanzinnig in de draaikolken van dergelijke sekten en worden verteerd.

De mens moet niet bang zijn om in een of meer goden en hun geloofsbelijdenissen te geloven, maar hij moet voorzichtig zijn om zichzelf toe te vertrouwen aan een religie, leer of god, die een onredelijk geloof met absolute toewijding vereist. Er komt een tijd in het leven van elk waarin religies hem niet langer onderwijzen, maar alleen het verslag laten zien van wat hij heeft doorgemaakt en is ontgroeid. Er komt een tijd dat hij van de jonge klasse van de mensheid overgaat in een staat van verantwoordelijkheid waarin hij voor zichzelf moet kiezen, niet alleen met betrekking tot de dingen van de wereld en een morele code, maar met betrekking tot zijn geloof in een goddelijkheid in zichzelf en daarbuiten .

(Wordt vervolgd)