De dierenriem is de wet volgens welke alles tot stand komt, een tijdje blijft, vervolgens uit het bestaan ​​verdwijnt, weer verschijnt volgens de dierenriem.

-Het sterrenbeeld.

HET

WOORD

GEBOORTE-DOOD—DOOD-GEBOORTE

(Beëindigd)

IN ons laatste artikel er werd een korte beschrijving gegeven van de eeuwigdurende onzichtbare kiem van het fysieke leven, hoe deze van leven tot leven in de wereld van de ziel voortduurt, hoe hij fungeert als de band die de twee geslachtskiemen verenigt, hoe hij het idee verschaft waarop de fysieke lichaam wordt gebouwd, hoe de foetus in de prenatale ontwikkeling zijn principes en vermogens ontvangt en hoe deze door de hulp van zijn ouders uit de wereld van de ziel worden overgebracht, hoe, wanneer het lichaam is vervolmaakt, het sterft uit zijn wereld van fysieke duisternis , de baarmoeder, en wordt vandaar geboren in de wereld van fysiek licht; en ook hoe het reïncarnerende ego bij de geboorte van zijn fysieke lichaam in het vlees wordt geboren en sterft van zijn plaats in de wereld van de ziel.

In dit artikel zal de overeenkomst worden getoond tussen fysieke dood en fysieke geboorte en hoe het proces van dood kan worden verwacht en overwonnen door een proces van spirituele ontwikkeling en spirituele geboorte terwijl de mens nog in het fysieke lichaam leeft, welke ontwikkeling en geboorte is analoog aan foetale ontwikkeling en geboorte, en hoe door deze geboorte onsterfelijkheid wordt gevestigd.

Alle krachten en krachten van het universum worden gebruikt bij het vormen en opbouwen van een menselijk lichaam. Het menselijk lichaam wordt geboren en wordt ingeademd in de fysieke wereld van de ziel; spraak is ontwikkeld; later incarneert het ego en begint het zelfbewustzijn zich te manifesteren. Het lichaam groeit, de zintuigen worden uitgeoefend, de vermogens ontwikkeld; een paar idealen en ambities worden vergezeld door een aantal zeer belangrijke kleine worstelingen, door een beetje vreugde en verdriet en plezier en pijn. Dan komt het einde; het spel van het leven is voorbij, het gordijn is dichtgetrokken; hijgend, het licht van de adem dooft en de acteur trekt zich terug om te broeden over zijn daden en motieven in het stuk. Dus we komen en gaan, steeds weer, afwisselend het wiel van geboorte en dood prijzend en misbruikend, maar het de hele tijd nauwlettend knuffelend.

Fysieke dood komt overeen met fysieke geboorte. Zoals het kind de moeder verlaat, ademt en gescheiden is van de ouder, zo wordt de bundel van gewaarwordingen die tijdens het fysieke leven in het astrale lichaam worden samengehouden (linga sharira) op het moment van overlijden naar buiten gedwongen uit het fysieke lichaam, zijn voertuig. Een kreet, een zucht, een rammelaar in de keel; het zilveren koord dat bindt is los en de dood heeft plaatsgevonden. Het pasgeboren kind wordt verzorgd en beschermd door zijn ouder totdat het zelfbewust is en in staat is te leven door zijn ervaringen en kennis, dus het ego dat gescheiden is van het fysieke wordt verzorgd en beschermd door zijn goede daden en werken in de wereld van zijn ziel totdat hij tot een kennis van zijn toestand komt, en zich op het moment van de keuze scheidt van de zinnelijke verlangens die haar in slavernij houden in de begeerte wereld. Zo wordt de ronde van geboorte en leven en dood en geboorte opnieuw beleefd. Maar dit zal niet eeuwig doorgaan. Er komt een tijd dat het ego erop staat te weten wie en wat het is en wat het doel is in de werveling van leven en dood? Na veel pijn en verdriet begint het licht voor hem te dagen in dit land van schaduwen. Dan zal hij zien dat hij niet hoeft te worden neergeslepen door het wiel van het leven, dat hij vrij kan zijn van dit wiel, zelfs terwijl het blijft draaien. Hij ziet dat het doel van het draaien van het wiel door vreugde en verdriet, strijd en strijd, licht en duisternis, is om hem op het punt te brengen waar hij kan zien hoe en verlangen om de dood te overwinnen. Hij leert dat hij de fysieke dood kan overwinnen door geestelijke geboorte. Net zoals fysieke geboorte gepaard gaat met pijn, komt er ook travail en veel arbeid bij hem die zou helpen op het trage ras waartoe hij behoort door zijn spirituele geboorte te bewerkstelligen en te bereiken en dus bewust onsterfelijk te worden.

In nieuwe werkvelden falen duizenden waar men slaagt. Eeuwenlang hebben duizenden geprobeerd en gefaald voordat één luchtschip werd gebouwd om tegen de wind in te vliegen. En als in slechts één tak van de natuurwetenschappen gedeeltelijk succes het gevolg is van eeuwenlange inspanning en het verlies van levens, is het te verwachten dat velen zullen proberen en falen voordat een van de huidige menselijke rassen erin slaagt intelligent om te gaan met nieuwe wereld waar de instrumenten, het materiaal, de problemen en de resultaten verschillen van die waarmee hij bekend is.

De ontdekkingsreiziger in de nieuwe wereld van onsterfelijkheid mag niet minder moedig zijn dan de avonturier in nieuwe velden die zijn leven riskeren en zijn substantie doorbrengen en mentale en lichamelijke ontberingen en ontbering en mislukking doorstaan, in de hoop op ontdekking.

Het is niet anders met degene die de spirituele onsterfelijke wereld zou betreden en een intelligente inwoner daarvan zou worden. Grotere gevaren zullen hem bijstaan ​​dan elke avonturier in de fysieke wereld, en hij moet over het uithoudingsvermogen en de kracht en moed en wijsheid en kracht beschikken om alle obstakels en moeilijkheden het hoofd te bieden. Hij moet zijn schors bouwen en lanceren en vervolgens de oceaan van het leven naar de andere oever oversteken voordat hij tot de onsterfelijke gastheer kan worden gerekend.

Als hij tijdens zijn reis de jibes en de spot van zijn ras niet kan verdragen, als hij niet de kracht heeft om de angsten van de zwakken en zwakhartigen te weerstaan ​​en door te gaan, zelfs terwijl degenen die met hem bezig zijn volledig falen of vertrekken hem en keer terug naar de gebaande paden, als hij niet de moed heeft om de aanvallen en aanvallen van zijn vijanden af ​​te weren die zijn werk zouden verstoren of verhinderen, als hij niet de wijsheid heeft om hem in het grote werk te leiden, als hij niet de macht om te overwinnen, en als hij niet altijd een onwankelbare overtuiging heeft in de deugd en de realiteit van zijn zoektocht, dan zal hij niet slagen.

Maar al deze worden verkregen door inspanning en herhaalde inspanning. Als de inspanningen van één leven niet slagen, zullen ze bijdragen aan het succes van een toekomstig leven van hem die de nederlaag toegeeft, alleen om het gevecht te hernieuwen. Laat het motief onzelfzuchtig zijn en voor het welzijn van allen. Succes zal zeker de inspanning volgen.

In de vroege tijdperken van de mensheid vormden de bewust onsterfelijke wezens uit vorige evoluties lichamen door de vereniging van de duale krachten door hun wil en wijsheid, en toen ze deze lichamen binnengingen, woonden ze onder onze toen primitieve mensheid. De goddelijke wezens in die periode leerden de mensheid dat ze fysieke of spirituele lichamen konden produceren door de dubbele krachten binnenin te verenigen. Als gevolg van natuurlijke fitheid en het volgen van de instructie van de goddelijke wezens, verenigden enkelen van dat ras de dubbele natuurkrachten in hun lichaam en riepen dat lichaam in waarin ze bewust onsterfelijk werden. Maar de meerderheid, die voortdurend de tegenovergestelde krachten verenigde om alleen fysieke effecten te produceren, werd steeds minder verlangend naar het spirituele en werd steeds meer misleid door het fysieke. In plaats van alleen te copuleren om menselijke lichamen te voorzien voor het ego van hun eigen hoge orde en soortgelijk karakter, luisterden ze naar de ingevingen van lagere entiteiten en copuleren buiten het seizoen en voor hun eigen plezier. Zo werden geboren in de wezens van de wereld die sluw en sluw waren en die oorlog voerden tegen alle mensen en onderling. De onsterfelijken trokken zich terug, de mensheid verloor de kennis en het geheugen van zijn goddelijkheid en van zijn verleden. Toen kwam het verlies van identiteit en de degeneratie waaruit de mensheid nu voortkomt. Toegang tot de fysieke wereld werd gegeven aan inferieure wezens door de deur van menselijke passie en lust. Wanneer passie en lust worden beheerst en overwonnen, zal er geen deur zijn waardoor kwaadaardige wezens in de wereld kunnen komen.

Wat in de begintijd van de mensheid werd gedaan, kan in onze tijd opnieuw worden gedaan. Door alle schijnbare verwarring heen loopt een harmonieus doel. De mensheid moest betrokken raken bij de materialiteit, zodat zij kracht, wijsheid en macht zou kunnen verkrijgen door de materie te overwinnen en deze naar een hoger niveau op de schaal van perfectie te brengen. De mensheid bevindt zich nu op de opwaartse evolutionaire boog van de cyclus, en sommigen zullen misschien wel, sommigen moeten opstijgen naar het niveau van de onsterfelijken als het ras vooruitgang wil boeken. Tegenwoordig staat het op de opwaartse evolutionaire boog van het vlak (♍︎-♏︎) dat de mensheid zich op haar tegengestelde en neerwaartse involutionaire pad bevond, en dat de mens het koninkrijk van de onsterfelijken kan binnengaan (♑︎). Maar terwijl mensen in de vroege eeuwen op natuurlijke en spontane wijze als goden handelden omdat ze zich bewust in de aanwezigheid van en met de goden bevonden, kunnen we nu alleen als goden worden door alles te overwinnen wat de mensheid in onwetendheid en gebondenheid houdt, en zo het recht te verdienen aan onze goddelijke erfenis van bewuste onsterfelijkheid. Het was gemakkelijker voor de mensheid om betrokken te raken bij de materie en gevangen gehouden te worden dan om bevrijd te worden van die gebondenheid, omdat gebondenheid voortkomt uit natuurlijke afstamming, maar vrijheid alleen verkregen wordt door zelfbewuste inspanning.

Wat in de vroege eeuwen van de mensheid waar was, is vandaag waar. De mens kan tegenwoordig zijn onsterfelijkheid verdienen zoals die in vorige eeuwen door de mens werd verdiend. Hij kent misschien de wet met betrekking tot spirituele ontwikkeling en als hij aan de nodige eisen voldoet, zal hij er baat bij hebben.

Hij die op de hoogte is van de wet van spirituele ontwikkeling en geboorte, ook al is hij bereid om aan alle eisen te voldoen, moet niet te snel opschieten als wijzen stoppen om na te denken. Nadat men zich bewust is geworden van de wet en vereisten moet men wachten en goed nadenken over wat zijn idealen en plichten in het leven zijn voordat hij besluit deel te nemen aan het proces van het bereiken van zelfbewuste onsterfelijkheid. Er kan geen echte plicht van het leven worden aangenomen en vervolgens worden verwaarloosd zonder dat dit gevolgen heeft. Men kan geen echte vooruitgang boeken in het spirituele leven als zijn huidige plicht ongedaan wordt gemaakt. Er is geen uitzondering op dit strenge feit.

Met de bijbehorende oorzaken en verschijnselen zijn foetale ontwikkeling en geboorte in de fysieke wereld fysieke voorbeelden van fysieke ontwikkeling en geboorte in de spirituele wereld; met het verschil dat terwijl fysieke geboorte gepaard gaat met onwetendheid van de kant van de ouders en gebrek aan zelfkennis van de kant van het kind, de spirituele geboorte gepaard gaat met de zelfbewuste kennis van de kant van de ouder die onsterfelijk wordt door de ontwikkeling en geboorte van het spirituele lichaam.

De vereisten voor onsterfelijkheid zijn een gezonde geest in een gezond en volwassen lichaam, met het idee van onsterfelijkheid als het motief in een leven van onzelfzuchtigheid en leven voor het welzijn van iedereen.

Er is in het lichaam van de mens een zonnekiem (♑︎) en een maankiem (♋︎). De maankiem is paranormaal begaafd. Het komt uit de wereld van de ziel en vertegenwoordigt de barhishad pitri. De maankiem daalt één keer per maand in het lichaam af, zowel bij mannen als bij vrouwen. In het lichaam van de mens ontwikkelt het zich tot een zaadcel, maar niet elke zaadcel bevat de maankiem. Bij de vrouw wordt het een eicel; niet elke eicel heeft de maankiem. Om bevruchting te laten plaatsvinden bij de voortbrenging van een menselijk fysiek lichaam is de aanwezigheid noodzakelijk van wat wij de onzichtbare kiem van het fysieke uit de wereld van de ziel hebben genoemd, en de mannelijke kiem (spermazoön met de maankiem) en de vrouwelijke kiem. kiem (eicel met de maankiem). De mannelijke en vrouwelijke kiemen zijn verbonden door de onzichtbare kiem en produceren zo de geïmpregneerde eicel; dan volgt de foetale ontwikkeling die culmineert in de geboorte. Dit is het psychofysieke aspect van de conceptie en van de opbouw van een fysiek lichaam.

De maankiem gaat verloren uit het lichaam van de mens door de productie van een fysiek lichaam. Als de maankiem nog in het lichaam is, gaat de paring verloren; en het kan op andere manieren verloren gaan. In het geval van onze huidige mensheid gaat het elke maand verloren door zowel man als vrouw. Het behoud van de maankiem is de eerste stap naar onsterfelijkheid, voor alle lichamen van de mens, de fysieke, psychische, mentale en spirituele lichamen,[1][1] Zie Het woord, Vol. IV., nr. 4, "De dierenriem." zijn opgebouwd uit dezelfde bron en kracht, maar de kracht moet tot een bepaalde hoogte stijgen om een ​​kiem te vormen voor het soort lichaam dat moet worden gebouwd. Dit is de basis en het geheim van alle ware alchemie.

De zonnekiem daalt af in het lichaam vanuit de wereld van de ziel. De zonnekiem gaat nooit verloren zolang de mens mens blijft. De zonnekiem is de vertegenwoordiger van het ego, de agnishvatta pitri, en is goddelijk.[2][2] Zie Het woord, Vol. IV., nrs. 3-4. "Het sterrenbeeld." In werkelijkheid komt de zonnekiem binnen wanneer het kind zelfbewust wordt, en wordt daarna elk jaar vernieuwd.

De lichamen van man en vrouw vullen elkaar aan en zijn zo geconstrueerd dat hun specifieke functies twee verschillende fysieke ziektekiemen produceren. Op het puur fysieke vlak produceert het lichaam van de vrouw de eicel, die het voertuig en de vertegenwoordiger van de maankiem is, terwijl een mannelijk lichaam wordt gebruikt om het voertuig en de vertegenwoordiger van de maankiem te produceren, onder de indruk van de handtekening van de zonnekiem .

Om een ​​spiritueel lichaam te creëren mag de maankiem niet verloren gaan. Door een leven te leiden van puur denken en handelen, met de motieven van onsterfelijkheid en onzelfzuchtigheid, wordt de maankiem behouden en passeert de poort van evenwicht (♎︎ ) en komt de klier van Luschka binnen (♏︎) en stijgt dan naar het hoofd.

[3][3] Zie Het woord, Vol. V., nr. 1, "De dierenriem." Het duurt een maand voordat de maankiem het hoofd bereikt vanaf het moment van zijn intrede in het lichaam.

Als de zuiverheid van het lichaam achtereenvolgens in de loop van een jaar is behouden, zijn er in het hoofd de zonne- en maankiemen, die tegenover elkaar staan ​​als de mannelijke en vrouwelijke kiemen bij de productie van een fysiek lichaam. Tijdens een heilig ritueel vergelijkbaar met de handeling van copulatie in vroegere tijden, komt er een goddelijke lichtstraal van het goddelijke ego in de wereld van de ziel naar beneden en zegent de vereniging van de zonne- en maankiemen in het hoofd; dit is de conceptie van een spiritueel lichaam. Het is de onbevlekte ontvangenis. Dan begint de groei van het spirituele onsterfelijke lichaam door het fysieke lichaam.

De afdaling van de goddelijke lichtstraal van het ego dat de vereniging van de zonnekiemen en de maankiemen goedkeurt, komt overeen met de aanwezigheid op een lager niveau van de onzichtbare kiem die de twee psychofysieke kiemen mengt.

De onbevlekte ontvangenis wordt vergezeld door een grote spirituele verlichting; dan worden de innerlijke werelden geopend voor de spirituele visie, en de mens ziet niet alleen, maar is onder de indruk van de kennis van die werelden. Dan volgt een lange periode waarin dit spirituele lichaam wordt ontwikkeld via zijn fysieke matrix, net zoals de foetus werd ontwikkeld in de baarmoeder. Maar terwijl de moeder tijdens de ontwikkeling van de foetus alleen voelt en slechts vage invloeden aanvoelt, weet degene die aldus een spiritueel lichaam creëert, alle universele processen die worden voorgesteld en opgeroepen bij de vorming van dit onsterfelijke lichaam. Net zoals ten tijde van de fysieke geboorte de adem het fysieke lichaam binnentrad, zo komt nu de goddelijke adem, de heilige pneuma, het aldus gecreëerde spirituele onsterfelijke lichaam binnen. Hiermee wordt onsterfelijkheid bereikt.

[1] Bekijk Het woord, Vol. IV., nr. 4, "De dierenriem."

[2] Bekijk Het woord, Vol. IV., nrs. 3-4. "Het sterrenbeeld."

[3] Bekijk Het woord, Vol. V., nr. 1, "De dierenriem."