HET

WOORD

SHADOWS

(Vervolg)

IN het laatste artikel werd gezegd dat het fysieke lichaam van de mens de schaduw is van zijn onzichtbare vorm, en dat zoals een schaduw verschuift of verdwijnt wanneer het object dat het veroorzaakt wordt verwijderd, een fysiek lichaam sterft en desintegreert wanneer zijn onzichtbare lichaamsvorm is ervan gescheiden. Menselijke fysieke lichamen zijn niet de enige fysieke schaduwen ter wereld. Alle fysieke lichamen zijn schaduwen. Zoals de fysieke make-up van een man de zichtbare schaduw van zijn onzichtbare vorm is, zo is deze ogenschijnlijk solide fysieke wereld, en zo zijn alle fysieke dingen erop en erin, de zichtbare schaduwen gemaakt van plastic en onzichtbare materie neergeslagen uit de onzichtbare vorm wereld. Als schaduwen kunnen alle fysieke dingen slechts zo lang duren als de onzichtbare vormen die ze veroorzaken duren. Als schaduwen verschuiven of veranderen alle fysieke dingen terwijl de vormen waardoor ze worden neergeslagen verschuiven en veranderen, of helemaal verdwijnen wanneer het licht dat projecteert en zichtbaar maakt uitgaat.

Schaduwen zijn van drie soorten en kunnen worden waargenomen in drie van de vier gemanifesteerde werelden. Er zijn fysieke schaduwen, astrale schaduwen en mentale schaduwen. Fysieke schaduwen zijn alle dingen en objecten in de fysieke wereld. De schaduwen van een steen, een boom, een hond, een man zijn verschillend, niet alleen in vorm, maar in essentie. Er zijn verschillende eigenschappen in elke dergelijke schaduw. Astrale schaduwen zijn alle dingen in de astrale wereld. Mentale schaduwen zijn de gedachten gecreëerd door de geest in de mentale wereld. Er zijn geen schaduwen in de spirituele wereld.

Wanneer iemand kijkt naar wat hij zijn schaduw noemt, ziet hij zijn werkelijke schaduw niet, hij ziet alleen de verduisterde ruimte of omtrek van het licht die wordt veroorzaakt door zijn fysieke lichaam dat het licht blokkeert waarvoor zijn ogen gevoelig zijn. De werkelijke schaduw die wordt geprojecteerd door het licht, onzichtbaar voor het oog, wordt meestal niet gezien. De werkelijke schaduw is niet van het fysieke lichaam, maar van de vorm van het fysieke lichaam. Het fysieke lichaam is ook de schaduw van deze vorm. Er zijn twee schaduwen van de onzichtbare vorm. De fysieke schaduw van de onzichtbare vorm wordt gezien; de werkelijke schaduw wordt gewoonlijk niet gezien. Toch vertegenwoordigt en beeldt deze werkelijke schaduw de onzichtbare vorm van het fysieke lichaam meer uit dan het fysieke lichaam. Het fysieke lichaam, de zichtbare schaduw, toont de uiterlijke uitdrukking van de vorm en verbergt de innerlijke toestand. De zichtbare fysieke schaduw vertoont alleen oppervlakken en wordt oppervlakkig gezien. De werkelijke schaduw toont de gehele toestand van de vorm en wordt door en door gezien. De feitelijke schaduw is een projectie van de astrale vorm in de zichtbare fysieke wereld; maar het is astraal van karakter en is niet fysiek. Het zichtbare lichaam is ook een projectie van de onzichtbare vorm, of liever een neerslag van fysieke materie in de onzichtbare vorm. De werkelijke schaduw kan worden en wordt vaak behouden, afgezien van de vorm waardoor deze wordt geprojecteerd. Het fysieke lichaam kan niet worden gehandhaafd los van zijn astrale vormlichaam waarin de vormloze materie waaruit het is gemaakt wordt neergeslagen. Het fysieke lichaam is daarom meer kenmerkend voor wat een schaduw wordt genoemd dan de werkelijke schaduw, omdat het fysieke lichaam afhankelijker, minder permanent en meer onderhevig is aan verandering, dan de onzichtbare vorm of de feitelijke schaduw. Alle fysieke objecten zijn de zichtbare schaduwen in de fysieke wereld van onzichtbare vormen in de astrale wereld.

Astrale schaduwen worden niet geworpen in de astrale wereld, zoals de schaduw van een object in de fysieke wereld, in zoverre dat licht in de astrale wereld niet uit een astrale zon komt, maar zonlicht in de fysieke wereld. Schaduwen in de astrale wereld zijn projecties van kopieën van de vormen van dingen in die wereld. De vormen van de astrale wereld zijn projecties of schaduwen, geen kopieën van gedachten in de mentale wereld. Gedachten in de - - mentale wereld zijn emanaties van de geest in die wereld. De gedachten of emanaties in de mentale wereld zijn projecties door het licht van de spirituele wereld, van de types van de spirituele wereld door de geesten die in de mentale wereld handelen. De fysieke objecten in de fysieke wereld zijn de schaduwen van de vormen in de astrale wereld. De vormen van de astrale wereld zijn de schaduwen van gedachten in de mentale wereld. De gedachten en idealen van de mentale wereld zijn de schaduwen van de typen of ideeën in de spirituele wereld.

De vier factoren bij het maken van een schaduw, het licht, de achtergrond, het object en de eerder genoemde schaduw, hebben hun oorsprong en plaatsen in de verschillende werelden. Licht in elk van de lagere werelden vindt zijn oorsprong in de spirituele wereld. Stromend door het mentale en astrale en naar het fysieke vanuit de spirituele wereld, verschijnt of wordt het licht ervaren als anders in de lagere werelden dan dat waarvan bekend is dat het in de spirituele wereld is. Licht is de intelligentie van de spirituele wereld. In de mentale wereld is licht de kracht waarmee de geest idealen waarneemt, zijn mentale operaties en denkprocessen uitvoert en zijn gedachten projecteert in zijn eigen of een van de lagere werelden. In de astrale wereld is licht het principe dat alle vormen en materie stimuleert en ervoor zorgt dat ze hun specifieke aard tonen en worden aangetrokken volgens hun soort en naar de zintuigen verschijnen naar de aard van de specifieke aard. Licht in de fysieke wereld is de focus op een centrum en een actie vanuit dat centrum van een klein deel van het licht van de andere werelden. Licht is het bewuste principe in elk van de werelden. Licht is dat waardoor en waarin, zoals op een achtergrond, alle dingen verschijnen en worden waargenomen of gerealiseerd in een van de werelden. De achtergrond waarop alle gedachten verschijnen, is de mentale wereld. De vormen of afbeeldingen van de astrale wereld zijn de objecten die als fysieke schaduwen worden geworpen en worden gewoonlijk realiteiten in de fysieke wereld genoemd.

Tegenwoordig staat de mens in zijn buitenste schaduw, zijn fysieke lichaam; maar hij weet niet dat het zijn schaduw is; hij ziet niet en probeert ook geen onderscheid te maken tussen zijn schaduwen en zichzelf. Hij identificeert zichzelf met zijn schaduwen, niet wetende dat hij het doet. Hij leeft dus in deze fysieke wereld van schaduwen en slaapt zorgeloos door of beweegt rusteloos en schiet door de nacht van zijn onrustige slaap; hij droomt van schaduwen en droomt zijn schaduwen tot bestaan, en gelooft dat schaduwen realiteit zijn. De angsten en problemen van de mens moeten doorgaan terwijl hij gelooft dat schaduwen realiteit zijn. Hij kalmeert angst en houdt op met problemen wanneer hij wakker wordt voor de realiteit en weet dat schaduwen schaduwen zijn.

Als een man niet bang hoeft te zijn voor schaduwen en er niet door wordt gedragen, moet hij denken dat hij iets is dat verschilt van en superieur is aan een van zijn schaduwen. Als de mens van zichzelf denkt dat hij gescheiden is van zijn schaduwen, waarin hij is, zal hij zichzelf leren kennen zoals hij is en zal hij zijn schaduwen een voor een zien en leren hoe zijn schaduwen samenhangen en in elkaar passen en hoe hij kan maken gebruik ze tegen hun beste prijs.

De mens, de echte man, is een bewuste intelligente en spirituele sfeer van licht. In de vroegste tijden, wat het begin van de dingen was, en om een ​​reden die het meest bekend is in de spirituele wereld van het licht, keek de mens als een spiritueel licht uit zijn lichtsfeer. Terwijl hij dat deed, zag hij dat zijn licht in de mentale wereld werd geprojecteerd. En hij dacht na en ging de mentale wereld binnen. Als een denker door zijn mentale licht keek de mens in de astrale of psychische wereld en projecteerde zijn gedachte, en zijn gedachte kreeg vorm. En hij als een denker beschouwde zichzelf als die vorm en wilde zo zijn. En hij was in die vorm en voelde zichzelf als een man van vorm. De mens voelde zijn gestalte, keek door de astrale of psychische wereld en wilde zijn gestalte zien, en zijn verlangen werd geprojecteerd als de schaduw van zijn gestalte. En terwijl hij naar die schaduw keek, verlangde hij ernaar en dacht eraan binnen te komen en zich ermee te verenigen. Hij ging naar binnen en bleef erbij wonen en nam zijn verblijf erin op. Dus, sinds die vroege tijd, heeft hij zijn vormen en hun schaduwen geprojecteerd en erin geleefd. Maar schaduwen kunnen niet duren. Zo vaak als hij zichzelf in vorm en projecten werpt en zijn fysieke schaduw binnengaat, moet hij zo vaak de fysieke schaduw en zijn vorm verlaten en terugkeren naar zijn hemel, de mentale wereld. Hij kan zijn sfeer in de spirituele wereld van het licht niet betreden totdat hij van schaduwen leert, en zichzelf als het spirituele licht kent terwijl hij nog steeds in de fysieke schaduwwereld leeft. Wanneer hij dit weet, zal zijn fysieke lichaam voor hem slechts een schaduw zijn. Hij zal niet gehecht zijn aan en niet gehinderd worden door zijn vorm van gevoel. Hij kan nog steeds zijn gedachten. Hij kent zichzelf als een spiritueel licht en kan zijn lichtsfeer betreden. Zo'n man, als het zijn werk is om terug te keren naar de fysieke wereld, kan door zijn schaduwen schijnen in alle werelden zonder er opnieuw door te worden verduisterd.

(nog af te sluiten)