HET

WOORD

SHADOWS

(Vervolg)

KAN uw schaduw nooit minder worden. Zonder de betekenis ervan te kennen, wordt deze uitdrukking vaak gebruikt door degenen die goede wil hebben tegenover degene die aangesproken wordt. Het kan worden gebruikt als een teken van respect, een aanhef of een zegening. Het wordt gebruikt door donkere stammen van Equatoriaal Afrika en de Zuidzee, evenals door mensen met een lichte huid van noordelijke breedten. Sommigen hechten veel betekenis aan de woorden; anderen gebruiken ze lichtjes als een voorbijgaande groet. Zoals die van veel veelgebruikte zinnen, is de betekenis hiervan belangrijker dan wordt verondersteld. De zin moet zijn bedacht of oorspronkelijk gebruikt door degenen die wisten wat schaduwen zijn. "Moge je schaduw nooit minder groeien" betekent door de conclusie dat iemands lichaam naar perfectie kan groeien en dat hij een oneindig leven zal leiden door alle dagen heen. Zonder een fysiek lichaam dat het werpt, kunnen we geen schaduw in de fysieke wereld zien. Hoe sterker een fysiek lichaam is, des te beter zal zijn schaduw zijn wanneer het kan worden gezien. Wanneer iemands schaduw wordt geprojecteerd door het licht en wordt gezien, zal het de toestand van de gezondheid van het lichaam tonen. Als de schaduw in sterkte toeneemt, zal het een overeenkomstige gezondheid en kracht van het lichaam vertonen. Maar omdat het fysieke lichaam ooit moet sterven, betekent een oneindig leven dat de schaduw onafhankelijk moet worden van zijn fysieke lichaam. Zodat je schaduw niet minder wordt, betekent dit in feite dat zijn astrale lichaam, de vorm van zijn fysieke lichaam, zo perfect en onafhankelijk van zijn fysieke lichaam wordt, dat hij er door de eeuwen heen zal leven. Dit kan niet tenzij de schaduw, in plaats van te zijn zoals het nu is, alleen een projectie van de vorm van het lichaam, in kracht en kracht toeneemt en, zoals het kan, groter en beter wordt dan het fysieke lichaam.

Uit wat is gezegd, en naarmate men beter bekend raakt met schaduwen, zal het duidelijk zijn dat een schaduw niet, zoals algemeen wordt aangenomen, een verduistering van licht is, maar dat een schaduw is een subtiele kopie of tegenhanger die wordt geprojecteerd door dat deel van het licht dat het fysieke lichaam niet kan onderscheppen en dat er doorheen gaat en de schaduw met zich meedraagt. In lichamen van georganiseerd leven is de schaduw die wordt geworpen niet van fysieke deeltjes. Het is dat wat er doorheen is en de deeltjes of cellen van het levende lichaam verbindt en bij elkaar houdt. Wanneer een kopie van deze onzichtbare en innerlijke mens die de fysieke cellen bij elkaar houdt, in de ruimte wordt geprojecteerd en kan worden waargenomen, zullen alle innerlijke omstandigheden worden gezien. De toestand van het fysieke zal worden gezien zoals het is en zoals het zal zijn binnen een bepaalde tijd, omdat het fysieke slechts een uiterlijke uitdrukking is van en zich ontwikkelt vanuit de onzichtbare vorm van de mens binnenin.

Een schaduw van een georganiseerd lichaam van het leven wordt geprojecteerd door licht, net zoals een afbeelding op een fotografische plaat; maar terwijl het beeld op de plaat of film kan worden gezien afgedrukt door het licht op een oppervlak, bereid om zijn indruk te houden, is niet bekend gemaakt dat een oppervlak de schaduw vasthoudt en zichtbaar maakt zoals geprojecteerd en neergeslagen door het licht.

Vanwege de schijnbare ongrijpbaarheid en onzekerheid die gepaard gaat met schaduwen, kan de gedachte aan schaduwen als onderwerp voor studie vreemd lijken. De studie van schaduwen zal waarschijnlijk ertoe leiden dat iemand het bewijs van zijn zintuigen en de realiteit van fysieke dingen in deze fysieke wereld om hem heen in twijfel trekt. Iemand die weinig weet over schaduwen, weet minder van fysieke dingen. De fysieke wereld en alle dingen daarin zijn bekend met hun ware waarden volgens de mate van kennis die men heeft van schaduwen. Men zal leren wat fysieke objecten zijn door kennis van schaduwen. Door te leren van en door goed met schaduwen om te gaan, kan de mens van wereld tot wereld klimmen in zijn zoektocht naar kennis. Er zijn schaduwen gegooid of geprojecteerd uit drie van de vier gemanifesteerde werelden, en er zijn veel soorten schaduwen in elke wereld.

Er is weinig aandacht besteed aan schaduwen omdat wordt verondersteld dat ze geen echt bestaan ​​hebben. Die dingen die schaduwen lijken te veroorzaken zijn fysieke lichamen. We waarderen alle fysieke lichamen voor wat ze de moeite waard lijken, maar we beschouwen een schaduw als niets en beschouwen het vreemde effect dat sommige schaduwen produceren wanneer ze over ons passeren als mooi. Terwijl we leren dat schaduwen daadwerkelijk bestaan, zullen we ook leren dat de schaduw, niet de omtrek die wordt waargenomen, niet wordt veroorzaakt door het fysieke lichaam dat het lijkt te veroorzaken, maar door de onzichtbare vorm van de mens in het fysieke. Het fysieke lichaam blokkeert de zichtbare lichtstralen en geeft daarmee contour aan de schaduw, dat is alles. Wanneer iemand gestaag genoeg kijkt en met begrip naar zijn schaduw, neemt hij waar dat het de projectie is van de onzichtbare vorm in zijn fysieke veroorzaakt door het licht dat erdoorheen gaat. Wanneer iemand die de waarde van een schaduw kent en de oorzaak ervan een fysiek lichaam ziet, kan hij ernaar kijken totdat hij erdoorheen kijkt en de onzichtbare vorm van binnen waarneemt, en dan verdwijnt het fysieke, of wordt het alleen als een schaduw gezien en beschouwd. Is het fysieke lichaam dan het echte object van vorm? Het is niet.

Het fysieke lichaam is weinig meer dan de schaduw van zijn vorm en het fysieke lichaam is relatief even onwerkelijk en even vluchtig als dat wat gewoonlijk zijn schaduw wordt genoemd. Verwijder een object en de schaduw verdwijnt. Wanneer de vorm van iemands fysieke lichaam wordt verwijderd zoals bij de dood, vervalt en verdwijnt het fysieke lichaam. Sommigen zouden kunnen zeggen dat de bewering dat het fysieke evenzeer een schaduw is als wat een schaduw wordt genoemd, niet waar is, omdat de schaduw onmiddellijk verdwijnt met het verwijderen van de vorm die het veroorzaakte, maar dat iemands fysieke lichaam vaak jaren na de dood duurt. Het is waar dat schaduwen meteen verdwijnen en een fysiek lichaam zijn vorm behoudt lang na de dood. Maar dit bewijst niet dat het een schaduw is. Iemands schaduw gaat voorbij wanneer hij zijn fysieke lichaam beweegt en zijn schaduw kan niet worden gezien in of op de plaats die het lijkt te hebben verlaten; omdat de waarnemer eerst de werkelijke schaduw niet kan zien en alleen een omtrek van licht ziet; en ten tweede is de plaats waarop de schaduw werd geworpen en de ruimte waarin deze was niet voorbereid en kan de projectie van de vorm die de schaduw is niet intact houden. Toch behoudt het oppervlak waarop de schaduw werd gegooid een vage indruk van de schaduw, als de vorm lang en stabiel genoeg bleef zodat het licht dat erdoorheen ging de indruk in detail neersloeg. Aan de andere kant worden de cellen of deeltjes waaruit het fysieke lichaam is samengesteld gemagnetiseerd en aan elkaar aangepast door de vorm waardoor ze worden neergeslagen en ze worden op hun plaats gehouden zolang hun magnetische aantrekking voor elkaar duurt. Eeuwen waren nodig voor de natuur, onder leiding van intelligenties, om fysieke omstandigheden te bieden waardoor onzichtbare materie kon worden geprojecteerd en onderhouden volgens de onzichtbare vorm waarvan het fysieke maar de schaduw is gemaakt op een manier die compact en zichtbaar is. Deze hele aarde met zijn wolkdoorborende pieken, zijn glooiende heuvels, grote bossen, wilde en verlaten vlaktes, met zijn cataclysmen en omwentelingen, zijn diepe spleten en kloven, zijn met edelstenen bezaaide kamers, evenals alle vormen die door zijn uitsparingen bewegen of over zijn oppervlakken, zijn alleen schaduwen.

Er zijn veel variëteiten en graden van fysieke lichamen, maar het zijn allemaal slechts schaduwen.

Voor de zintuigen lijkt het niet mogelijk dat een varken, de piramides, een boom, een jibberende, betoverde aap, een mooie vrouw, schaduwen zijn. Maar dat zijn ze niettemin. We zien niet de vormen van het varken, de piramide, de boom, de aap of de vrouw. We zien alleen hun schaduwen. Bijna iedereen zal bereid zijn de stelling te ontkennen of belachelijk te maken dat alle fysieke verschijningen schaduwen zijn. Maar degenen die het meest waarschijnlijk spotten met de verklaring, kunnen het minst uitleggen hoe kristallen worden gevormd, en waaruit, hoe goud wordt neergeslagen, hoe een zaad in een boom groeit, hoe voedsel wordt omgezet in lichaamsweefsel, hoe afschuwelijk of mooi fysiek menselijk lichaam is opgebouwd uit een kiem die kleiner is dan een zandkorrel.

Volgens de wet en door de definitie van een schaduw, kunnen deze feiten worden verklaard en begrepen. In het geval van een levend organisme wordt zijn lichaam in stand gehouden door voedsel; voedsel, dat bestaat uit licht en lucht en water en aarde. Dit viervoudige voedsel, hoewel op zichzelf vormloos, wordt neergeslagen of afgezet in een compacte massa volgens een onzichtbare vorm. Wanneer voedsel in het lichaam wordt opgenomen, kan het niet worden verteerd en geassimileerd, maar zou het vergaan, ware het niet dat de adem die op het bloed werkt als licht en het bloed ertoe aanzet het voedsel op te nemen en te dragen en in de verschillende delen van het lichaam volgens de bepaalde vorm in het lichaam, en naar buiten toe naar zijn uiterste delen. Dus zolang de adem of het licht doorgaat en zijn vorm blijft, blijft zijn schaduw, het fysieke lichaam, behouden. Maar wanneer het licht of de adem verlaat, zoals bij de dood, dan moet zijn schaduw het fysieke lichaam vergaan en verdwijnen, zoals een schaduw verdwijnt door het verwijderen van het object of het uitschakelen van het licht dat het heeft voortgebracht.

De mensheid als geest en hun vormen waardoor ze handelen, leven in hun schaduwen, hun fysieke lichamen en bewegen zich in de wereld van fysieke schaduwen, hoewel ze die schaduwen niet geloven. Ze zoeken de schaduwen die ze als realiteit beschouwen en zijn gepijnigd, teleurgesteld en gebroken wanneer deze verdwijnen. Om de pijn te stoppen en ongebroken te blijven, moet de mens geen schaduwen achtervolgen of ervan wegvluchten; hij moet erin blijven en van hen leren, totdat hij vindt wat permanent is in zijn wereld van veranderende schaduwen.

(Wordt vervolgd)