DENKEN EN BESTEMMEN

Harold W. Percival

HOOFDSTUK III

BEZWAREN AAN DE WET VAN GEDACHTE

sectie 3

Religies. Goden. Hun claims. De behoefte aan religies. De morele code.

Religies, die persoonlijk omdraaien goden, lijken onverenigbaar met de wet van denken as lot. Sommige van hun leerstellingen zijn in het bijzonder bedoeld om onderzoek naar de mysteries van de wet door verklaringen die door geloof en zonder tegenspraak.

A religie is de relatie tussen de mens en een God or goden, die hij heeft helpen modelleren of onderhouden, grotendeels voor de doel om comfort en bescherming te krijgen. De religie waarin een man wordt geboren, of die hij accepteert tijdens leven, geeft het stadium van zijn ontwikkeling aan. De geboden van de god die hij aanbidt, de formulier van de aanbidding, de straffen bedreigd, en de beloofde beloningen tonen het bijzondere element of nature waaraan zijn dader is afgestemd.

NATUUR is de nature-materie in die delen van de sferen van vuur, lucht en water die in de sfeer van de aarde reiken; een deel van de aardbol is de menselijke fysieke wereld waarin het zichtbare universum is, inclusief de maan, zon, planeten en sterren, (Fig. IE). Een deel van de menselijke wereld is gepersonaliseerd in de organen, systemen en zintuigen in het menselijk lichaam. Al deze zijn samengesteld uit materie behorend tot de vier geeft je de mogelijkheid. Elk van de zintuigen is een natuureenheid, dienstbaar in een menselijk lichaam. De vier zintuigen van zien, gehoor, proeven en ruiken zijn de verbindingen die de dader in de mens als een afzonderlijke entiteit nature als een geheel door zijn vier geeft je de mogelijkheid.

Aan de ene kant trekt elk van de vier constant geeft je de mogelijkheid of nature op zijn specifieke betekenis in het menselijk lichaam, en aan de andere kant door nature op de dader door de verbinding van de vier zintuigen met de dader-in het lichaam. De zintuigen zijn de afgezanten van nature: de boodschappers, agenten, priesters, waardoor nature spreekt met de dader. De aantrekkingskracht is als een telefoontje van nature voor de mens; het wordt ervaren als een gevoeleen emotie en intuïtie., een sentiment, een verlangen. De mens wordt overweldigd door onzekerheid en de angst van krachten waartegen hij hulpeloos is. Hij reageert op die oproep en op zijn verlangen naar troost en bescherming door aanbidding. Die aanbidding moet wat kosten formulier. De formulier is de religie van de specifieke mens.

De mens aanbidt nature in termen van persoonlijkheid. De reden want dit is dat de mens zichzelf identificeert met zijn lichaam, en dus niet aan denkt nature, vermogen, liefdeof intelligentie-, behalve als uitgaande van a persoonlijkheid. De mens kan zich niets voorstellen zonder identiteit or formulier; daarom, wanneer hij wil aanbidden nature hij geeft aan nature formulier en identiteit. Dus hij creëert goden die nature goden—Vergrote mannen en vrouwen. Zijn religie is de band tussen hem en de zijne goden.

Deze nature goden kunnen niet blijven bestaan zonder aanbidding, want ze hebben en zijn afhankelijk van de mens gedachte voor voeding. Dat is waarom ze voortdurend om aanbidding roepen en bevelen. Er zijn ceremonies en symbolen waarmee ze aanbeden willen worden; en bepaalde plaatsen, tempels en gebouwen voor hun aanbidding. De symbolen verschijnen in ornamenten op, of in het zeer formulier van gewaden, tempels en structuren; of in dansen of riten die hierin door aanbidders worden uitgevoerd.

De symbolen vertegenwoordigen voornamelijk voortplanting, eten en straf. Onder zulke religieus symbolen zijn, voor de mannelijke goden, de zon en de zonnestralen; vuur en dat wat vuur draagt - als een fakkel of een kaars; en voor de godinnen, de aarde, de maan en het water. Dan zijn er direct de generatieve delen van het menselijk lichaam, en de symbolen die ze aangeven; zoals, voor de man, de stengel van een palmboom, naaldbomen, een schacht, een pilaar, een staf, een obelisk, een pijl, een lans, een zwaard, een rechtopstaande slang, een stier, een geit en andere dieren. Het vrouwtje wordt vertegenwoordigd door een vrouw die een kind vasthoudt; en door een vat, een boog, een bosje, een deur, een ruit, een schelp, een boot, een roos, een granaatappel, een koe, een kat en soortgelijke vruchtbare dieren. De delen van de mens zijn gemaakt om te verschijnen in het conventionele formulieren van de mannelijke triade, klaverblad en bisschopstaf; en het vrouwtje symbolen zijn dingen als de blaasjes, een kom, een beker of een urn. Deze symbolen worden alleen of gezamenlijk gebruikt. Het conventionele formulieren verschijnen in veel combinaties, meestal in kruis of ster formulieren, wat de kruising aangeeft.

NATUUR en nature goden hebben geen gevoel en nee verlangen in henzelf; maar ze voelen en verlangen met de mens gevoelens en verlangens. Ze krijgen deze via menselijke lichamen. Dat wil niet zeggen dat deze goden zijn dienstbaar aan de mens, of dat ze machteloos zijn. Het zijn wezens van pracht en van enorme kracht: de kracht van nature is achter hen. Ze kunnen en ze straffen en belonen. Hun aanbidders belonen ze met de voorwerpen van de aanbidding. Ze zijn net zo trouw aan de mens als aan hen. Ze belonen een man of een volk voor zover ze kunnen. Er is een limiet aan hun bevoegdheden; maar ze kunnen kracht en schoonheid van lichaam en gezondheid schenken, bezittingenwereldse kracht, succes in ondernemingen, lang levenen het nageslacht. De goden doe dit zolang een man of een volk trouw is in aanbidding en gehoorzaam aan hun geboden. Echter, de kracht hiervan goden is op een dubbele manier beperkt: door de aanbidding van het volk en door de grenzen die door de wet van denken.

Geen van deze goden heeft intelligentie- van zijn eigen; een god is dat niet een intelligentie en heeft geen Licht of een intelligentie, behalve wat hij krijgt in de gedachten van menselijke aanbidding. Al de intelligentie- een god heeft hij doorstaan doeners in menselijke lichamen. Zo'n nature god is onderworpen aan de Intelligenties die de aardbol regeren. Toch elk nature god verlangens door zijn menselijke dienaren te worden beschouwd als de hoogste intelligentie van het heelal. Het is van de doener dat de god het idee krijgt aanbeden te worden als de hoogste intelligentie. De God verlangens dergelijke aanbidding omdat, als de doener zo over hem denkt, het hem trouw zal zijn. De god is wat de mens Maak hem. Ze geven hem eigenlijk al hun ambities en verlangens, hun brutaliteit en wraak, hun genade, vriendelijkheid en liefde. NATUUR goden hunkeren naar Licht van een intelligentie. Het is voor hen onmogelijk om het te ontvangen, tenzij ze er controle over krijgen doeners in menselijke lichamen.

Wanneer de dader reageert op de beweringen van de god, Licht van de Intelligentie gaat uit in de dader's gedachte die de aantrekkingskracht van volgt nature. Licht van zijn Intelligentie levert het dader met de middelen om de dader's aanbidding. Maar de dader is zich hiervan niet bewust. De grote inspanning van nature goden is het verkrijgen van de onderwerping en dienstbaarheid van de mens het denken. Daarom wordt het vertegenwoordigd door de priesters van a religie dat de het denken is inferieur aan geloof. De gelovige wordt gegeven dat te geloven gevoel is superieur aan het denken, en dat, in religie, het denken moet de ingevingen van volgen gevoel.

Dat kunnen de priesters zeggen het denken leidt de ziel afstand van de god. Ze zeggen dat als de ziel geeft zijn toewijding op aan de god het zal van hem worden weggeleid en verloren gaan God een ziel. Dit is helemaal waar. Wanneer de dader volgt de Licht van de Intelligentie, wordt het weggeleid van nature en van de goden het is gevormd uit nature.

Hoe dichter belichaamd dader is nature, hoe sneller zal dat zijn dader reageren op de aantrekkingskracht van nature door religieuze aanbidding; en het is juist dat zo'n dader moet op deze manier aanbidden terwijl het zintuiggebonden is. Als een dader reageert meer op de Licht van zijn Intelligentie, begint het in twijfel te trekken. De vragen gaan over macht, rechts en verkeerd, God en de mens, het zichtbare en onzichtbare, het echte en onechte. De zee nature god antwoordt via de zintuigen; zijn berichten worden geïnterpreteerd in termen van gevoel, en ze beïnvloeden het hart. De Triune Self antwoordt met de Licht, laten zien aan de dader de oplossing door de Licht. Bij de juiste niet de tijd of dader moet kiezen tussen de aanbidding van nature en die van de Triune Self en Licht. . Every Iedere dader weet wanneer dat niet de tijd of is gekomen.

Aangezien de dader vooruitgang in ontwikkeling, het wijkt af van geloof totdat het kan reiken door agnosticisme en ontkenning tot ongeloof in enig god. Ongeloof komt meestal door vooruitgang in de natuurwetenschappen en door het denken, die sommige beweringen van de theologie weerleggen, sommige bronnen van openbaring in diskrediet brengen, de motieven van de onthullers en van het priesterschap in twijfel trekken en tot ongeloof leiden in alles dat niet kan worden geverifieerd door fysieke metingen en de reacties van de wetenschap. Ongeloof komt ook wanneer het denken is ontwikkeld in de dader voor zover het het onrecht van een god die de morele code die hij voor zijn kinderen verkondigt, ongehoorzaam is, en die verlangt dat de 'wil van God, 'De' toorn van God, 'En de' wegen van de voorzienigheid 'worden aanvaard als een excuus of verklaring van zijn ongerechtigheden.

Ongeloof is dat wel verkeerd. Het is erger om er vanaf te breken religie, ontken het bestaan van een god en beweer dat dood eindigt alles, dan het naïeve geloof in de 'wegen van de voorzienigheid' en de 'wil van God. "The goden bestaan; en ze kunnen het lichaam voorzien eten en dingen die fysiek maken leven aangenaam. Ze hebben recht op dankbaarheid voor wat ze geven: maar niet om te aanbidden als de Supreme Intelligence.

De manier waarop de mens wordt onderwezen wet van denken is de manier waarop ze willen denken of leren. Op die manier is het dader, zolang het verstandig blijft, overweeg dan een persoonlijk God als de maker, een God van genade en liefde, de krachtbron en de beheerder van gerechtigheid volgens een morele code. Voltooi Triune Selves, The Government of the world, geef de code van moraal door het beïnvloeden van de mens die een ontwikkelen religie. Deze code is geschikt voor de eisen van de mensen die naar hun kijken God als hun schepper, beschermer, vernietiger en wetgever. Zonder religies doeners in mens zou niets hebben om ze in bedwang te houden. Ieder voelt de aanwezigheid van hem Triune Self, maar in hun zinnelijke stadia voelen mensen het niet kwaliteiten en kracht, en in hun onwetendheid ze zoeken in nature voor hun God.

De dreigementen van een god oorzaak angst. De mens angsten dat hij niet onsterfelijk is. Hij angsten de toorn van hem God. Hij voelt dat hij dat doet verkeerd, en dat kan hij niet anders dan doen verkeerd wanneer verleiding lonkt. Deze omstandigheden van de mens worden door de Drie-enige Zelven toegestaan hem een morele code op te dringen. De goden zijn heel bereid om zich voor te doen als wetgevers en dictators. Menselijke priesters staan klaar om te profiteren van de onwetendheid en de angst voor de mens. Dus de morele code die door de Triune Selves wordt gegeven, wordt tegelijkertijd gebruikt niet de tijd of by nature goden en hun priesters om zichzelf te onderhouden en de doeners in mens in afhankelijkheid. De leer van de 'toorn van God"En de leer van" origineel zonde, ”Illustreren dit. Toch hebben deze leerstellingen een betekenis.