The Word Foundation
Deel deze pagina



HET

WOORD

Vol 21 JUNI 1915 Nr. 3

Copyright 1915 door HW PERCIVAL

GEESTEN DIE NOOIT MANNEN WAREN

(Vervolg)

IN het sterfelijke deel van de mens worden samengetrokken en geconcretiseerd, wezens uit de vier elementen van de sferen. Aan de andere kant is de fysieke wereld een externalisering van de mens. Beide processen, die van neerslag en die van sublimatie, gaan continu maar onbewust door naar de mens, die zich niet direct kan bemoeien met de werking van de natuur zodra hij ermee is begonnen. De elementalen zijn de projecties of specialisaties die de mens hebben samengesteld, wanneer deze weer zijn onderverdeeld in de elementen waartoe ze behoren.

Een niet-gevormd element krijgt vorm door de mens. Terwijl de niet-gevormde elementen de individuele organisatie van een mens passeren, werkt zijn geest zodanig op hen dat individuele vormen aan de vormloze elementen worden gegeven. Dit alles is natuurlijke magie. Het element dat aldus in een vorm wordt gebracht heeft er geen bezwaar tegen. Het is een elementair. Het heeft slechts een vorm die indicatief is voor het element waaruit het is voortgekomen. Dat komt door de werking van de menselijke geest op het element, terwijl het element door zijn lichaam gaat. Het soort elementalen dat wordt gevormd en de vormen die eraan worden gegeven, hangen af ​​van het specifieke element waaraan wordt gewerkt, en van de organen of delen van het lichaam waardoor het element passeert of waarmee het in contact komt, en ook van de actie van het verlangen van de man in verband met zijn geest. De elementalen die zo worden gevormd, hebben te maken met de rijken van mineralen, planten, dieren en mensen.

De elementalen worden dus, voor zover het hen individueel betreft, door de mens geboren. De goede of slechte eigenschappen en eigenschappen hangen af ​​van de ziekte of gezondheid van het lichaam van de man, van de wreedheid of natuurlijkheid van zijn verlangen, van de ontwikkeling en ordelijkheid van zijn geest en van zijn onderliggende motief in het leven.

Het voedsel waarmee het fysieke lichaam wordt onderhouden, bestaat uit de vier elementen. Het geconsumeerde voedsel wordt gebruikt om de elementalen te voeden die de organen van het lichaam voorzitten, en de mindere elementalen eronder. De mens kan niet rechtstreeks uit de elementen halen wat nodig is om de krachten in zijn lichaam te leveren en actief te houden, die elementalen zijn. Hij moet nemen wat nodig is uit de voedselmaterialen die hem worden verstrekt, en hij moet dat soort voedsel consumeren waaruit zijn organen het beste de elementen kunnen extraheren, en ze het gemakkelijkst kunnen transporteren en een tijdje in zijn lichaam kunnen houden.

Door te voeden transformeert de mens de vier elementen in zijn lichaam, en na zijn dienst daar scheidt hij ze, en door circulatie door zijn organisatie vormt en verdeelt hij ze als natuurgeesten of louter kracht in hun elementen.

Dus het algemene ontwerp van het elementaire systeem blijft hetzelfde gedurende verschillende tijdvakken en periodes; maar een variatie van vormen van de elementalen wordt veroorzaakt door de variaties van de verlangens van de mens en de veranderingen in de ontwikkeling van zijn geest. In bepaalde periodes zullen er meer elementalen zijn met een aanleg die slecht is voor andere wezens, en relatief weinig elementalen die vriendelijk zijn; op andere momenten zullen de vriendelijke elementalen overheersen. In bepaalde tijden zijn de elementalen bij mannen bekend en worden ze hun familiars en kunnen mannen zonder problemen de communicatie met de elementaire rassen openen. Op andere momenten is er geen handel, en dus een algemeen ongeloof in het bestaan ​​van elementalen.

Deze veranderingen komen en gaan met de vooruitgang en ontwikkeling van de mens, en met zijn degeneratie. De golven van deze manifestaties kunnen bekend zijn tijdens de voortgang van zijn beschaving, of de ontbinding ervan.

De bestaansvoorwaarden van elementalen variëren van een korte periode korter dan die van het leven van een dagvlieg, tot honderden jaren. Het kortste leven van een elementaal kan de begrenzing van het element door een deel van een orgaan zijn, wat een tijdelijk bestaan ​​geeft aan een gevoel of passie, zoals dat van woede, en een lang leven kan de uitbreiding zijn van een gevoel of passie in een looptijd van duizend jaar. De levensduur van een elementair hangt af van de helderheid en intensiteit van de gedachte en het sentiment dat de vorming van het elementaire wezen bijwoont.

De mens is niet de enige schepper van elementalen op aarde; andere intelligenties kunnen elementalen ertoe oproepen buiten het pure element te zijn. Intelligenties roepen ze op door het Woord, en volgens het Woord waardoor elementalen worden gevormd, zullen hun aard, dienstbaarheid, actie en functie tijdens hun bestaansperiode zijn.

De intelligentie geeft geen vocale uiting; maar wat de aard van het Woord is dat wordt uitgesproken, kan door de mens worden begrepen als zijnde analoog aan wat er gebeurt in de uitspraak van een geluid. Een geluid zorgt ervoor dat de deeltjes in de lucht worden aangepast in geometrische vorm, of vlakke vorm, of dierlijke vorm, of zelfs menselijke vorm, als het geluid wordt verlengd totdat de vorm door de deeltjes wordt aangenomen.

In het geval van het geluid dat door een mens wordt gemaakt, klinken de deeltjes misschien niet lang samen omdat hij niet weet hoe hij het Woord de bindende kwaliteit moet geven, de kwaliteit van duurzaamheid; maar de intelligentie die wezens uit de pure elementen roept, geeft aan de vorm de duurzaamheid die nodig is voor de duur van het bestaan ​​van het elementaire.

De vijandigheid of de aantrekkingskracht die bestaat tussen de mens en een elementair element of een set elementalen, hangt af van de houding van de man ten opzichte van het onderwerp of ding waar die set elementalen mee te maken heeft en ook van de samenstelling van zijn lichaam en de aandeel van de elementalen in de make-up. Vanwege de houding van de geest van een man en de specifieke combinatie van elementalen waaruit zijn lichaam is samengesteld, zal hij enkele elementalen of klassen van elementalen aantrekken of afstoten. De ene klasse van elementalen zal hem zoeken, een andere zal hem vermijden, een andere zal hem aanvallen. Er worden dus schijnbare ongelukken teweeggebracht, die een individu en soms een groot aantal mensen treffen die schijnbaar toevallig bij elkaar zijn gebracht, zoals in een brandend theater, schipbreuk of in een gemeenschap, op een moment dat het wordt getroffen door overstromingen en stormen. Aan de andere kant, gelukkige ontdekkingen, zoals het vinden van schatten of mijnen, of olie, of botanische ontdekkingen, of chemische uitvindingen door individuen, en het welzijn van een landschap, begunstigd door de vruchtbaarheid van grond, vetvee en rijke oogsten, en de welvaart van een hele gemeenschap hangt in het algemeen niet af van geluk, toeval of zelfs industrie, maar van de combinatie van de elementalen in de menselijke lichamen en in de natuur die deze resultaten opleveren. Degenen die van soortgelijke aard zijn, voelen zich aangetrokken tot dergelijke plaatsen; degenen die van een andere aard zijn zullen worden afgestoten, of, als ze blijven, zullen de spoken rond hen vijandig zijn. Maar dit alles valt onder de algemene wet van karma, die de juiste relaties tussen de mens en de elementalen tot stand brengt.

Sommige mannen die in hun samenstelling worden begunstigd door de aardgeesten, missen misschien andere van de natuurgeesten; dan zullen zulke mannen slagen in elke roeping of onderneming of sport waar de aardgeesten zich mee bezighouden, maar zullen falen of gewond raken wanneer ze zo betrokken zijn om in contact te komen met natuurgeesten van die elementen die duidelijk afwezig zijn in de samenstelling van deze mannen .

Een man die een bepaald element mist, kan er iets van induceren door in zichzelf de overeenkomstige betekenis te ontwikkelen en zo te denken dat hij in contact komt met het ontbrekende element. Maar meestal doet de mens dit niet. Gewoonlijk heeft hij een hekel aan de elementen die hij mist en is hij niet geneigd het overeenkomstige gevoel te cultiveren, noch een vriendelijkheid in zichzelf voor dat element te ontwikkelen, en die afkeer en het gebrek in hem brengen de vijandigheid teweeg. Het komt zelden voor dat een man in zijn samenstelling harmonieus is verbonden met alle vier klassen van natuurgeesten.

De relatie van de natuurgeesten in een mens en daarbuiten kan blijven bestaan ​​zonder dat hij zich bewust is van de relatie of van hun bestaan. Het is mogelijk, hoewel niet waarschijnlijk, dat mensen zich bewust worden van het bestaan ​​van natuurgeesten terwijl er zo'n algemeen ongeloof in hun bestaan ​​is. Zolang de mens de mogelijkheid van hun bestaan ​​ontkent, zal hij waarschijnlijk geen natuurspook zien. Waar iemand de zichtbare of hoorbare aanwezigheid van natuurgeesten niet kan afdwingen, is het noodzakelijk dat hij op zijn minst een open geest heeft en de mogelijkheid van het bestaan ​​van natuurgeesten erkent voordat hij hun aard en activiteiten kan begrijpen of kan hebben omgang met hen.

Natuurgeesten zien mensen niet zoals mensen zichzelf zien, maar zoals de mensen werkelijk zijn. Mannen kunnen natuurgeesten zien zoals de natuurgeesten zijn, maar mannen zien ze meestal in de vormen waarin de natuurgeesten willen worden gezien. De natuurgeesten zullen worden gezien zoals ze willen verschijnen, tenzij de mensen het vermogen hebben om ze te zien zoals ze werkelijk zijn.

Een natuurgeest zal vaak op een natuurlijke manier aan een mens verschijnen, zonder bezwering of ceremonie, waarbij de mens de positieve eigenschappen heeft van dat element waarvan de geest de negatieve kant heeft, of waar de geest de positieve heeft en de mens de negatieve eigenschappen van hetzelfde element. Dus een vrouwelijke watergeest kan in menselijke vorm verschijnen naast de bergstroom aan een herdersjongen in wiens aard de tegenovergestelde eigenschappen van het waterelement overheersen en elk daarom door de ander wordt aangetrokken. De watergeest zou in dit geval duidelijk de aard en neigingen van de jongen zien, veel duidelijker dan de jongen zelf ze zou kennen; en de geest van het water, die ze zou zien, zou een vrouwelijke vorm aannemen, omdat het in die verschijning het meest aantrekkelijk zou zijn voor de herder. Was de herder in staat om te eisen dat de sprite verschijnt in de vorm die het meest representatief is voor de ware aard van de sprite en zijn plaats in zijn klasse, dan kan de sprite in die menselijke vorm blijven of veranderen in gedeeltelijk vlees, of het kan de menselijke vorm verliezen of veranderen en verschijnen als een gelei of een ovale, vage massa. Met een vriendschappelijke relatie zou de jongen een bepaalde tint van zijn mentaliteit geven aan de sprite, en aan de geleiachtige of vage massa een neiging tot meer samenhang van vorm, en de sprite zou later een menselijke vorm aannemen uit zijn associatie met een mens. De sprite zou de jongen ook bepaalde voordelen verlenen, zoals hem scherpere zintuigen geven om objecten waar te nemen waarnaar hij misschien op zoek is.

De perioden waarin mensen zich het meest waarschijnlijk aantrekken en aantrekkelijk zijn voor geesten in de natuur, zijn in de vroege kinderjaren, voordat egoïsme zich manifesteert in het kind. Dan vormen het kind en de houtnimfen en feeën en sprites natuurlijke associaties, waarbij het kind op geen enkele manier verrast wordt, maar waarin het leeft zoals het zou leven in het gezelschap van andere kinderen. De sprites kunnen verkleinwoord zijn, niet hoger dan een kever, of ze kunnen de grootte hebben van een vlinder, en tot de lengte van het kind, en zelfs groter. In elk geval hangt de aantrekkingskracht en het soort aangetrokken sprites af van de respectieve negatieve en positieve eigenschappen van dezelfde elementen in de sprites en het kind.

Sprookjes zijn niet allemaal het resultaat van louter fantasie. Velen van hen beschrijven wat er vaak is gebeurd en wat er nog steeds gebeurt. De vertellers hebben misschien beschreven wat ze zelf wisten, of de zaak is hun misschien voorgesteld door natuurgeesten. Kleine kinderen zien deze elvisvormen nog steeds struikelen door het bos of dansen in het maanlicht, of staan ​​bij het kleine bedje of zitten boven de open haard, of ze zien volwassen feeën van volledige volwassen grootte. Deze komen meestal naar kinderen om hen advies te geven en beschermen hen vaak in tijden van gevaar. Maar dit alles wordt veranderd wanneer het kind zelfbewust wordt en zijn egoïsme vertoont of neigingen vertoont tot ondeugd. In plattelandsdistricten zien veel kinderen deze sprites, en sommige kinderen zien ze zelfs in drukke steden. Maar met de frisheid en natuurlijkheid van de vroege jeugd is alle herinnering aan hen verloren voor de kinderen. Slechts in een zeldzaam geval zal een man of vrouw een vage herinnering hebben aan de vroege associaties die toen zo echt waren.

Wanneer de kinderen mannen en vrouwen worden, zoeken de elementalen hen niet langer, omdat frisheid en gezondheid afwezig zijn in de lichamen. De elementalen van de laagste graden, de onontwikkelde elementalen van het vuur, de lucht, het water en de aarde zijn altijd rond een mens en vormen zijn lichaam. Maar de hogere aarde-elementalen schuwen de mens; voor hen hebben de volwassen personen een slechte geur. Het spijsverteringsstelsel waaraan ze verwant zijn, bevindt zich meestal in een ongezonde staat, auto-intoxicatie genaamd, van gistend en verrot voedsel. De hogere waterelementen, verbonden met de bloedsomloop, worden niet aangetrokken, omdat het lichaam voor hen stagneert. De hogere luchtelementalen blijven weg vanwege de onzuivere en egoïstische gedachte, en omdat de man en vrouw een toon produceren via hun ademhalingssysteem, welke toon indicatief is voor de gedachten en ervoor zorgt dat deze elementalen wegblijven. De vuur-elementalen schuwen volwassen mensen, voor zover het seksuele systeem hiervan leeg is en onzuiver wordt gehouden en hun geest zo doordrenkt is met gedachten aan seks dat de hogere vuur-elementen geen voordelen kunnen ontvangen noch voordelen kunnen bieden aan volwassen mensen door directe associatie.

(Wordt vervolgd)